question
stringlengths 1
25.5k
| context
stringlengths 122
4k
| id
stringlengths 24
24
| title
stringclasses 442
values | answers
dict |
|---|---|---|---|---|
Wie zat er op een lager platform dan de Tibetaanse geestelijke? | Tijdens zijn reizen die in 1403 begonnen, werd Deshin Shekpa door verdere aansporingen van de Ming-rechtbank ertoe gebracht Nanjing vóór 10 april 1407 te bezoeken. Norbu schrijft dat de Yongle-keizer, in navolging van de traditie van Mongoolse keizers en hun eerbied voor de Sakya-lama's, een enorm veel respect voor Deshin Shekpa. De Yongle-keizer kwam uit het paleis in Nanjing om de Karmapa te begroeten en eiste niet dat hij kowtow als een zijrivier vazal. Volgens Karma Thinley gaf de keizer de Karmapa de ereplaats links van hem, en op een hogere troon dan de zijne. Rossabi en anderen beschrijven een soortgelijk arrangement gemaakt door Kublai Khan en de Sakya Phagpa lama, waarbij ze schrijven dat Kublai "op een lager platform zou zitten dan de Tibetaanse geestelijke" wanneer hij religieuze instructies van hem ontving. | 56cd779762d2951400fa65df | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
645
],
"text": [
"Kublai"
]
} |
Wie toonde veel respect voor Deshin Shekpa? | Tijdens zijn reizen die in 1403 begonnen, werd Deshin Shekpa door verdere aansporingen van de Ming-rechtbank ertoe gebracht Nanjing vóór 10 april 1407 te bezoeken. Norbu schrijft dat de Yongle-keizer, in navolging van de traditie van Mongoolse keizers en hun eerbied voor de Sakya-lama's, een enorm veel respect voor Deshin Shekpa. De Yongle-keizer kwam uit het paleis in Nanjing om de Karmapa te begroeten en eiste niet dat hij kowtow als een zijrivier vazal. Volgens Karma Thinley gaf de keizer de Karmapa de ereplaats links van hem, en op een hogere troon dan de zijne. Rossabi en anderen beschrijven een soortgelijk arrangement gemaakt door Kublai Khan en de Sakya Phagpa lama, waarbij ze schrijven dat Kublai "op een lager platform zou zitten dan de Tibetaanse geestelijke" wanneer hij religieuze instructies van hem ontving. | 56cd779762d2951400fa65e0 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
183
],
"text": [
"de Yongle-keizer"
]
} |
In welke tempel vonden de ceremonies voor de overleden ouders van de Yongle-keizer plaats? | Gedurende de volgende maand overlaadden de Yongle-keizer en zijn hof de Karmapa met geschenken. In de Linggu-tempel in Nanjing leidde hij de religieuze ceremonies voor de overleden ouders van de Yongle-keizer, terwijl tweeëntwintig dagen van zijn verblijf werden gekenmerkt door religieuze wonderen die in vijf talen werden opgetekend op een gigantische boekrol met het zegel van de keizer. Tijdens zijn verblijf in Nanjing kreeg Deshin Shekpa de titel "Grote Schat Prins van Dharma" van de Yongle-keizer. Elliot Sperling beweert dat de Yongle-keizer, door Deshin Shekpa de titel "Koning" te verlenen en zijn mystieke vermogens en wonderen te prijzen, probeerde een alliantie op te bouwen met de Karmapa zoals de Mongolen hadden gedaan met de Sakya-lama's, maar Deshin Shekpa verwierp de Het aanbod van Yongle Emperor. In feite was dit dezelfde titel die Kublai Khan de Sakya Phagpa lama had aangeboden, maar Deshin Shekpa haalde de Yongle-keizer over om de titel toe te kennen aan religieuze leiders van andere Tibetaans-boeddhistische sekten. | 56cd798262d2951400fa65f6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
102
],
"text": [
"Linggu-tempel"
]
} |
Waar stond de Linggu-tempel? | Gedurende de volgende maand overlaadden de Yongle-keizer en zijn hof de Karmapa met geschenken. In de Linggu-tempel in Nanjing leidde hij de religieuze ceremonies voor de overleden ouders van de Yongle-keizer, terwijl tweeëntwintig dagen van zijn verblijf werden gekenmerkt door religieuze wonderen die in vijf talen werden opgetekend op een gigantische boekrol met het zegel van de keizer. Tijdens zijn verblijf in Nanjing kreeg Deshin Shekpa de titel "Grote Schat Prins van Dharma" van de Yongle-keizer. Elliot Sperling beweert dat de Yongle-keizer, door Deshin Shekpa de titel "Koning" te verlenen en zijn mystieke vermogens en wonderen te prijzen, probeerde een alliantie op te bouwen met de Karmapa zoals de Mongolen hadden gedaan met de Sakya-lama's, maar Deshin Shekpa verwierp de Het aanbod van Yongle Emperor. In feite was dit dezelfde titel die Kublai Khan de Sakya Phagpa lama had aangeboden, maar Deshin Shekpa haalde de Yongle-keizer over om de titel toe te kennen aan religieuze leiders van andere Tibetaans-boeddhistische sekten. | 56cd798262d2951400fa65f7 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
119
],
"text": [
"Nanjing"
]
} |
Welke titel kreeg Deshin Shekpa in Nanjing? | Gedurende de volgende maand overlaadden de Yongle-keizer en zijn hof de Karmapa met geschenken. In de Linggu-tempel in Nanjing leidde hij de religieuze ceremonies voor de overleden ouders van de Yongle-keizer, terwijl tweeëntwintig dagen van zijn verblijf werden gekenmerkt door religieuze wonderen die in vijf talen werden opgetekend op een gigantische boekrol met het zegel van de keizer. Tijdens zijn verblijf in Nanjing kreeg Deshin Shekpa de titel "Grote Schat Prins van Dharma" van de Yongle-keizer. Elliot Sperling beweert dat de Yongle-keizer, door Deshin Shekpa de titel "Koning" te verlenen en zijn mystieke vermogens en wonderen te prijzen, probeerde een alliantie op te bouwen met de Karmapa zoals de Mongolen hadden gedaan met de Sakya-lama's, maar Deshin Shekpa verwierp de Het aanbod van Yongle Emperor. In feite was dit dezelfde titel die Kublai Khan de Sakya Phagpa lama had aangeboden, maar Deshin Shekpa haalde de Yongle-keizer over om de titel toe te kennen aan religieuze leiders van andere Tibetaans-boeddhistische sekten. | 56cd798262d2951400fa65f8 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
454
],
"text": [
"Grote Schat Prins van Dharma"
]
} |
Aan wie heeft Deshin Shekpa de Yongle-keizer overgehaald om de titel te geven? | Gedurende de volgende maand overlaadden de Yongle-keizer en zijn hof de Karmapa met geschenken. In de Linggu-tempel in Nanjing leidde hij de religieuze ceremonies voor de overleden ouders van de Yongle-keizer, terwijl tweeëntwintig dagen van zijn verblijf werden gekenmerkt door religieuze wonderen die in vijf talen werden opgetekend op een gigantische boekrol met het zegel van de keizer. Tijdens zijn verblijf in Nanjing kreeg Deshin Shekpa de titel "Grote Schat Prins van Dharma" van de Yongle-keizer. Elliot Sperling beweert dat de Yongle-keizer, door Deshin Shekpa de titel "Koning" te verlenen en zijn mystieke vermogens en wonderen te prijzen, probeerde een alliantie op te bouwen met de Karmapa zoals de Mongolen hadden gedaan met de Sakya-lama's, maar Deshin Shekpa verwierp de Het aanbod van Yongle Emperor. In feite was dit dezelfde titel die Kublai Khan de Sakya Phagpa lama had aangeboden, maar Deshin Shekpa haalde de Yongle-keizer over om de titel toe te kennen aan religieuze leiders van andere Tibetaans-boeddhistische sekten. | 56cd798262d2951400fa65fa | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
982
],
"text": [
"religieuze leiders van andere Tibetaans-boeddhistische sekten"
]
} |
Wie heeft Tibet in het verleden de militaire macht opgelegd? | Tibetaanse bronnen zeggen dat Deshin Shekpa ook de Yongle-keizer heeft overgehaald om zijn militaire macht niet aan Tibet op te leggen, zoals de Mongolen eerder hadden gedaan. Thinley schrijft dat voordat de Karmapa naar Tibet terugkeerden, de Yongle-keizer plannen begon te maken om een militaire macht naar Tibet te sturen om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen, maar Deshin Shekpa raadde hem af. Hok-Lam Chan stelt echter dat "er weinig bewijs is dat dit ooit de bedoeling van de keizer was" en dat bewijs geeft aan dat Deshin Skekpa strikt voor religieuze doeleinden was uitgenodigd. | 56cd7c1962d2951400fa661e | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
142
],
"text": [
"de Mongolen"
]
} |
Hok-Lam Chan stelt dat Deshin Skekpa alleen voor welk doel was uitgenodigd? | Tibetaanse bronnen zeggen dat Deshin Shekpa ook de Yongle-keizer heeft overgehaald om zijn militaire macht niet aan Tibet op te leggen, zoals de Mongolen eerder hadden gedaan. Thinley schrijft dat voordat de Karmapa naar Tibet terugkeerden, de Yongle-keizer plannen begon te maken om een militaire macht naar Tibet te sturen om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen, maar Deshin Shekpa raadde hem af. Hok-Lam Chan stelt echter dat "er weinig bewijs is dat dit ooit de bedoeling van de keizer was" en dat bewijs geeft aan dat Deshin Skekpa strikt voor religieuze doeleinden was uitgenodigd. | 56cd7c1962d2951400fa661f | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
593
],
"text": [
"religieuze doeleinden"
]
} |
Wat zouden de Yongle Emperor-plannen zijn? | Tibetaanse bronnen zeggen dat Deshin Shekpa ook de Yongle-keizer heeft overgehaald om zijn militaire macht niet aan Tibet op te leggen, zoals de Mongolen eerder hadden gedaan. Thinley schrijft dat voordat de Karmapa naar Tibet terugkeerden, de Yongle-keizer plannen begon te maken om een militaire macht naar Tibet te sturen om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen, maar Deshin Shekpa raadde hem af. Hok-Lam Chan stelt echter dat "er weinig bewijs is dat dit ooit de bedoeling van de keizer was" en dat bewijs geeft aan dat Deshin Skekpa strikt voor religieuze doeleinden was uitgenodigd. | 56cd7c1962d2951400fa6620 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
281
],
"text": [
"om een militaire macht naar Tibet te sturen"
]
} |
Waarom zou de Yongle-keizer van plan zijn geweest om strijdkrachten naar Tibet te sturen? | Tibetaanse bronnen zeggen dat Deshin Shekpa ook de Yongle-keizer heeft overgehaald om zijn militaire macht niet aan Tibet op te leggen, zoals de Mongolen eerder hadden gedaan. Thinley schrijft dat voordat de Karmapa naar Tibet terugkeerden, de Yongle-keizer plannen begon te maken om een militaire macht naar Tibet te sturen om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen, maar Deshin Shekpa raadde hem af. Hok-Lam Chan stelt echter dat "er weinig bewijs is dat dit ooit de bedoeling van de keizer was" en dat bewijs geeft aan dat Deshin Skekpa strikt voor religieuze doeleinden was uitgenodigd. | 56cd7c1962d2951400fa6621 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
325
],
"text": [
"om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen"
]
} |
Wie overtuigde de Yongle-keizer om geen strijdkrachten naar Tibet te sturen? | Tibetaanse bronnen zeggen dat Deshin Shekpa ook de Yongle-keizer heeft overgehaald om zijn militaire macht niet aan Tibet op te leggen, zoals de Mongolen eerder hadden gedaan. Thinley schrijft dat voordat de Karmapa naar Tibet terugkeerden, de Yongle-keizer plannen begon te maken om een militaire macht naar Tibet te sturen om de Karmapa met geweld gezag te geven over alle Tibetaans-boeddhistische scholen, maar Deshin Shekpa raadde hem af. Hok-Lam Chan stelt echter dat "er weinig bewijs is dat dit ooit de bedoeling van de keizer was" en dat bewijs geeft aan dat Deshin Skekpa strikt voor religieuze doeleinden was uitgenodigd. | 56cd7c1962d2951400fa6622 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
30
],
"text": [
"Deshin Shekpa"
]
} |
Met wie had de Yongle-keizer een conflict? | Marsha Weidner stelt dat de wonderen van Deshin Shekpa "getuigden van de macht van zowel de keizer als zijn goeroe en dienden als een legitimerend instrument voor de problematische troonopvolging van de keizer", verwijzend naar het conflict van de Yongle-keizer met de vorige Jianwen-keizer. Tsai schrijft dat Deshin Shekpa de legitimiteit van de heerschappij van de Yongle-keizer hielp door hem voortekenen en voortekenen te geven die de gunst van de hemel van de Yongle-keizer op de Ming-troon aantoonden. | 56cd7dda62d2951400fa6640 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
276
],
"text": [
"Jianwen-keizer"
]
} |
Wie hielp de legitimiteit van de heerschappij van de Yongle-keizer? | Marsha Weidner stelt dat de wonderen van Deshin Shekpa "getuigden van de macht van zowel de keizer als zijn goeroe en dienden als een legitimerend instrument voor de problematische troonopvolging van de keizer", verwijzend naar het conflict van de Yongle-keizer met de vorige Jianwen-keizer. Tsai schrijft dat Deshin Shekpa de legitimiteit van de heerschappij van de Yongle-keizer hielp door hem voortekenen en voortekenen te geven die de gunst van de hemel van de Yongle-keizer op de Ming-troon aantoonden. | 56cd7dda62d2951400fa6641 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
41
],
"text": [
"Deshin Shekpa"
]
} |
Wat diende als legitimatiemiddel voor de troonopvolging van de keizer? | Marsha Weidner stelt dat de wonderen van Deshin Shekpa "getuigden van de macht van zowel de keizer als zijn goeroe en dienden als een legitimerend instrument voor de problematische troonopvolging van de keizer", verwijzend naar het conflict van de Yongle-keizer met de vorige Jianwen-keizer. Tsai schrijft dat Deshin Shekpa de legitimiteit van de heerschappij van de Yongle-keizer hielp door hem voortekenen en voortekenen te geven die de gunst van de hemel van de Yongle-keizer op de Ming-troon aantoonden. | 56cd7dda62d2951400fa6644 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
25
],
"text": [
"de wonderen van Deshin Shekpa"
]
} |
Wie zag volgens Norbu de betekenis van het religieuze aspect van de Ming-Tibetaanse relatie niet in? | Met het voorbeeld van de relatie van de Ming-rechtbank met de vijfde Karmapa en andere Tibetaanse leiders, stelt Norbu dat Chinese communistische historici de betekenis van het religieuze aspect van de Ming-Tibetaanse relatie niet hebben beseft. Hij schrijft dat de ontmoetingen van lama's met de keizer van China uitwisselingen van eerbetoon waren tussen "de beschermheer en de priester" en niet alleen voorbeelden waren van een politieke ondergeschikte die eerbetoon bracht aan een superieur. Hij merkt ook op dat de voorwerpen van eerbetoon boeddhistische artefacten waren die 'de religieuze aard van de relatie' symboliseerden. Josef Kolmaš schrijft dat de Ming-dynastie geen directe politieke controle over Tibet uitoefende, tevreden met hun eerbetoonbetrekkingen die "bijna volledig van religieuze aard" waren. Patricia Ann Berger schrijft dat het hofmaken en het verlenen van titels aan lama's door de Yongle-keizer zijn poging was om "de relatie tussen China en Tibet nieuw leven in te blazen die eerder tot stand was gebracht door de oprichter van de Yuan-dynastie, Khubilai Khan en zijn goeroe Phagpa". Ze schrijft ook dat de latere Qing-keizers en hun Mongoolse metgezellen de relatie van de Yongle-keizer met Tibet beschouwden als "onderdeel van een keten van reïncarnatie die deze Han-Chinese keizer zag als weer een andere emanatie van Manjusri". | 56cd8d1462d2951400fa66b8 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
123
],
"text": [
"Chinese communistische historici"
]
} |
Wat waren de voorwerpen van eerbetoon? | Met het voorbeeld van de relatie van de Ming-rechtbank met de vijfde Karmapa en andere Tibetaanse leiders, stelt Norbu dat Chinese communistische historici de betekenis van het religieuze aspect van de Ming-Tibetaanse relatie niet hebben beseft. Hij schrijft dat de ontmoetingen van lama's met de keizer van China uitwisselingen van eerbetoon waren tussen "de beschermheer en de priester" en niet alleen voorbeelden waren van een politieke ondergeschikte die eerbetoon bracht aan een superieur. Hij merkt ook op dat de voorwerpen van eerbetoon boeddhistische artefacten waren die 'de religieuze aard van de relatie' symboliseerden. Josef Kolmaš schrijft dat de Ming-dynastie geen directe politieke controle over Tibet uitoefende, tevreden met hun eerbetoonbetrekkingen die "bijna volledig van religieuze aard" waren. Patricia Ann Berger schrijft dat het hofmaken en het verlenen van titels aan lama's door de Yongle-keizer zijn poging was om "de relatie tussen China en Tibet nieuw leven in te blazen die eerder tot stand was gebracht door de oprichter van de Yuan-dynastie, Khubilai Khan en zijn goeroe Phagpa". Ze schrijft ook dat de latere Qing-keizers en hun Mongoolse metgezellen de relatie van de Yongle-keizer met Tibet beschouwden als "onderdeel van een keten van reïncarnatie die deze Han-Chinese keizer zag als weer een andere emanatie van Manjusri". | 56cd8d1462d2951400fa66b9 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
544
],
"text": [
"boeddhistische artefacten"
]
} |
Wie gelooft dat de Ming-dynastie geen directe politieke controle over Tibet uitoefende? | Met het voorbeeld van de relatie van de Ming-rechtbank met de vijfde Karmapa en andere Tibetaanse leiders, stelt Norbu dat Chinese communistische historici de betekenis van het religieuze aspect van de Ming-Tibetaanse relatie niet hebben beseft. Hij schrijft dat de ontmoetingen van lama's met de keizer van China uitwisselingen van eerbetoon waren tussen "de beschermheer en de priester" en niet alleen voorbeelden waren van een politieke ondergeschikte die eerbetoon bracht aan een superieur. Hij merkt ook op dat de voorwerpen van eerbetoon boeddhistische artefacten waren die 'de religieuze aard van de relatie' symboliseerden. Josef Kolmaš schrijft dat de Ming-dynastie geen directe politieke controle over Tibet uitoefende, tevreden met hun eerbetoonbetrekkingen die "bijna volledig van religieuze aard" waren. Patricia Ann Berger schrijft dat het hofmaken en het verlenen van titels aan lama's door de Yongle-keizer zijn poging was om "de relatie tussen China en Tibet nieuw leven in te blazen die eerder tot stand was gebracht door de oprichter van de Yuan-dynastie, Khubilai Khan en zijn goeroe Phagpa". Ze schrijft ook dat de latere Qing-keizers en hun Mongoolse metgezellen de relatie van de Yongle-keizer met Tibet beschouwden als "onderdeel van een keten van reïncarnatie die deze Han-Chinese keizer zag als weer een andere emanatie van Manjusri". | 56cd8d1462d2951400fa66bb | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
632
],
"text": [
"Josef Kolmaš"
]
} |
Welke jaren regeerde de Zhengtong-keizer? | Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC bewaart een edict van de Zhengtong-keizer (r. 1435-1449) gericht aan de Karmapa in 1445, geschreven nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht. Zhengtong liet het volgende bericht bezorgen aan de Grote Schatprins van Dharma, de Karmapa: | 56cd8d1a62d2951400fa66c2 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
96
],
"text": [
"1435-1449"
]
} |
Wie handhaaft een edict van de Zhengtong-keizer? | Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC bewaart een edict van de Zhengtong-keizer (r. 1435-1449) gericht aan de Karmapa in 1445, geschreven nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht. Zhengtong liet het volgende bericht bezorgen aan de Grote Schatprins van Dharma, de Karmapa: | 56cd8d1a62d2951400fa66c3 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
0
],
"text": [
"Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC"
]
} |
Aan wie was het edict gericht? | Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC bewaart een edict van de Zhengtong-keizer (r. 1435-1449) gericht aan de Karmapa in 1445, geschreven nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht. Zhengtong liet het volgende bericht bezorgen aan de Grote Schatprins van Dharma, de Karmapa: | 56cd8d1a62d2951400fa66c4 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
119
],
"text": [
"de Karmapa"
]
} |
Wie heeft een bericht laten bezorgen door Zhengtong? | Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC bewaart een edict van de Zhengtong-keizer (r. 1435-1449) gericht aan de Karmapa in 1445, geschreven nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht. Zhengtong liet het volgende bericht bezorgen aan de Grote Schatprins van Dharma, de Karmapa: | 56cd8d1a62d2951400fa66c5 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
276
],
"text": [
"Grote Schatprins van Dharma"
]
} |
Wanneer is het edict geschreven? | Het Informatiebureau van de Staatsraad van de VRC bewaart een edict van de Zhengtong-keizer (r. 1435-1449) gericht aan de Karmapa in 1445, geschreven nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht. Zhengtong liet het volgende bericht bezorgen aan de Grote Schatprins van Dharma, de Karmapa: | 56cd8d1a62d2951400fa66c6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
150
],
"text": [
"nadat diens agent heilige relikwieën naar de Ming-rechtbank had gebracht"
]
} |
Met wie verbraken de Ming alle relaties? | Ondanks deze lovende boodschap van de keizer, schrijft Chan dat een jaar later, in 1446, de Ming-rechtbank alle betrekkingen met de Karmapa-hiërarchen verbrak. Tot dan toe wist de rechtbank niet dat Deshin Shekpa in 1415 was overleden. De Ming-rechtbank was van mening dat de vertegenwoordigers van de Karma Kagyu die de Ming-hoofdstad bleven bezoeken, waren gestuurd door de Karmapa. | 56cd8d2162d2951400fa66cc | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
129
],
"text": [
"de Karmapa-hiërarchen"
]
} |
In welk jaar sneden de Ming de Karmapa-hiërarchen af? | Ondanks deze lovende boodschap van de keizer, schrijft Chan dat een jaar later, in 1446, de Ming-rechtbank alle betrekkingen met de Karmapa-hiërarchen verbrak. Tot dan toe wist de rechtbank niet dat Deshin Shekpa in 1415 was overleden. De Ming-rechtbank was van mening dat de vertegenwoordigers van de Karma Kagyu die de Ming-hoofdstad bleven bezoeken, waren gestuurd door de Karmapa. | 56cd8d2162d2951400fa66cd | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
83
],
"text": [
"1446"
]
} |
Wanneer stierf Deshin Shekpa? | Ondanks deze lovende boodschap van de keizer, schrijft Chan dat een jaar later, in 1446, de Ming-rechtbank alle betrekkingen met de Karmapa-hiërarchen verbrak. Tot dan toe wist de rechtbank niet dat Deshin Shekpa in 1415 was overleden. De Ming-rechtbank was van mening dat de vertegenwoordigers van de Karma Kagyu die de Ming-hoofdstad bleven bezoeken, waren gestuurd door de Karmapa. | 56cd8d2162d2951400fa66ce | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
216
],
"text": [
"1415"
]
} |
Door wie dacht de Ming-rechtbank dat de vertegenwoordigers waren gestuurd? | Ondanks deze lovende boodschap van de keizer, schrijft Chan dat een jaar later, in 1446, de Ming-rechtbank alle betrekkingen met de Karmapa-hiërarchen verbrak. Tot dan toe wist de rechtbank niet dat Deshin Shekpa in 1415 was overleden. De Ming-rechtbank was van mening dat de vertegenwoordigers van de Karma Kagyu die de Ming-hoofdstad bleven bezoeken, waren gestuurd door de Karmapa. | 56cd8d2162d2951400fa66cf | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
129
],
"text": [
"de Karmapa"
]
} |
Waarom gaf Yongle opdracht tot de constructie? | Tsai schrijft dat de Yongle-keizer kort na het bezoek van Deshin Shekpa opdracht gaf tot de aanleg van een weg en van handelsposten in de bovenloop van de Yangzi- en Mekong-rivieren om de handel met Tibet in thee, paarden en zout te vergemakkelijken. De handelsroute liep door Sichuan en doorkruiste Shangri-La County in Yunnan. Wang en Nyima beweren dat deze "eerbetoongerelateerde handel" van de Ming die Chinese thee ruilt voor Tibetaanse paarden - terwijl ze Tibetaanse gezanten en Tibetaanse kooplieden expliciet toestemming gaven om handel te drijven met Han-Chinese kooplieden - "de heerschappij van het hof van de Ming-dynastie over Tibet bevorderde". . Rossabi en Sperling merken op dat deze handel in Tibetaanse paarden voor Chinese thee al lang voor de Ming bestond. Peter C. Perdue zegt dat Wang Anshi (1021–1086), die besefte dat China niet genoeg militair capabele rossen kon produceren, ook had geprobeerd paarden uit Binnen-Azië te halen in ruil voor Chinese thee. De Chinezen hadden niet alleen paarden nodig voor de cavalerie, maar ook als trekdieren voor de bevoorradingswagens van het leger. De Tibetanen hadden Chinese thee niet alleen nodig als gewone drank, maar ook als religieus ceremonieel supplement. De Ming-regering legde een monopolie op de theeproductie op en probeerde deze handel te reguleren met door de staat gecontroleerde markten, maar deze stortten in 1449 in als gevolg van militaire mislukkingen en interne ecologische en commerciële druk op de theeproducerende regio's. | 56cd8d2462d2951400fa66d5 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
182
],
"text": [
"om de handel met Tibet"
]
} |
Wat wilde Yongle met Tibet verhandelen? | Tsai schrijft dat de Yongle-keizer kort na het bezoek van Deshin Shekpa opdracht gaf tot de aanleg van een weg en van handelsposten in de bovenloop van de Yangzi- en Mekong-rivieren om de handel met Tibet in thee, paarden en zout te vergemakkelijken. De handelsroute liep door Sichuan en doorkruiste Shangri-La County in Yunnan. Wang en Nyima beweren dat deze "eerbetoongerelateerde handel" van de Ming die Chinese thee ruilt voor Tibetaanse paarden - terwijl ze Tibetaanse gezanten en Tibetaanse kooplieden expliciet toestemming gaven om handel te drijven met Han-Chinese kooplieden - "de heerschappij van het hof van de Ming-dynastie over Tibet bevorderde". . Rossabi en Sperling merken op dat deze handel in Tibetaanse paarden voor Chinese thee al lang voor de Ming bestond. Peter C. Perdue zegt dat Wang Anshi (1021–1086), die besefte dat China niet genoeg militair capabele rossen kon produceren, ook had geprobeerd paarden uit Binnen-Azië te halen in ruil voor Chinese thee. De Chinezen hadden niet alleen paarden nodig voor de cavalerie, maar ook als trekdieren voor de bevoorradingswagens van het leger. De Tibetanen hadden Chinese thee niet alleen nodig als gewone drank, maar ook als religieus ceremonieel supplement. De Ming-regering legde een monopolie op de theeproductie op en probeerde deze handel te reguleren met door de staat gecontroleerde markten, maar deze stortten in 1449 in als gevolg van militaire mislukkingen en interne ecologische en commerciële druk op de theeproducerende regio's. | 56cd8d2462d2951400fa66d6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
208
],
"text": [
"thee, paarden en zout"
]
} |
waar liep de handelsroute doorheen? | Tsai schrijft dat de Yongle-keizer kort na het bezoek van Deshin Shekpa opdracht gaf tot de aanleg van een weg en van handelsposten in de bovenloop van de Yangzi- en Mekong-rivieren om de handel met Tibet in thee, paarden en zout te vergemakkelijken. De handelsroute liep door Sichuan en doorkruiste Shangri-La County in Yunnan. Wang en Nyima beweren dat deze "eerbetoongerelateerde handel" van de Ming die Chinese thee ruilt voor Tibetaanse paarden - terwijl ze Tibetaanse gezanten en Tibetaanse kooplieden expliciet toestemming gaven om handel te drijven met Han-Chinese kooplieden - "de heerschappij van het hof van de Ming-dynastie over Tibet bevorderde". . Rossabi en Sperling merken op dat deze handel in Tibetaanse paarden voor Chinese thee al lang voor de Ming bestond. Peter C. Perdue zegt dat Wang Anshi (1021–1086), die besefte dat China niet genoeg militair capabele rossen kon produceren, ook had geprobeerd paarden uit Binnen-Azië te halen in ruil voor Chinese thee. De Chinezen hadden niet alleen paarden nodig voor de cavalerie, maar ook als trekdieren voor de bevoorradingswagens van het leger. De Tibetanen hadden Chinese thee niet alleen nodig als gewone drank, maar ook als religieus ceremonieel supplement. De Ming-regering legde een monopolie op de theeproductie op en probeerde deze handel te reguleren met door de staat gecontroleerde markten, maar deze stortten in 1449 in als gevolg van militaire mislukkingen en interne ecologische en commerciële druk op de theeproducerende regio's. | 56cd8d2462d2951400fa66d7 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
272
],
"text": [
"door Sichuan en doorkruiste Shangri-La County in Yunnan"
]
} |
Waarom denkt Van Praag dat de Ming-rechtbank een diplomatieke delegatie met Tibet heeft opgezet? | Van Praag stelt dat de Ming-rechtbank diplomatieke delegaties met Tibet heeft opgericht, alleen maar om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen. Wang en Nyima beweren dat dit helemaal geen diplomatieke delegaties waren, dat Tibetaanse gebieden werden geregeerd door de Ming sinds Tibetaanse leiders posities als Ming-functionarissen kregen, dat paarden uit Tibet werden opgehaald als een verplichte "herenbelasting", en daarom waren Tibetanen " binnenlandse aangelegenheden ondernemen, geen buitenlandse diplomatie". Sperling schrijft dat de Ming tegelijkertijd paarden kochten in de Kham-regio terwijl ze vochten tegen Tibetaanse stammen in Amdo en Tibetaanse ambassades ontvingen in Nanjing. Hij stelt ook dat de ambassades van Tibetaanse lama's die de Ming-rechtbank bezochten, voor het grootste deel waren om commerciële transacties tussen de grote, rijke entourage van de lama's en Ming Chinese kooplieden en ambtenaren te bevorderen. Kolmaš schrijft dat terwijl de Ming een laissez-faire-beleid handhaafde ten opzichte van Tibet en het aantal Tibetaanse gevolg beperkten, de Tibetanen probeerden een zijrivierrelatie met de Ming te behouden omdat keizerlijke bescherming hen rijkdom en macht verschafte. Laird schrijft dat Tibetanen gretig op zoek waren naar uitnodigingen voor de Ming-rechtbank, aangezien de geschenken die de Tibetanen ontvingen voor het brengen van eerbetoon veel groter waren dan de laatste. Wat betreft de geschenken van de Yongle-keizer aan zijn Tibetaanse en Nepalese vazallen, zoals zilverwerk, Boeddha-relikwieën, gebruiksvoorwerpen voor boeddhistische tempels en religieuze ceremonies, en toga's en gewaden voor monniken, schrijft Tsai "in zijn poging om naburige staten naar de Ming-baan te trekken, zodat dat hij zich kon koesteren in glorie, was de Yongle-keizer best bereid een kleine prijs te betalen". Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China somt de Tibetaanse eerbetoonitems op als ossen, paarden, kamelen, schapen, bontproducten, geneeskrachtige kruiden, Tibetaanse wierook, thangka's (geschilderde rollen) en handwerk; terwijl de Ming Tibetaanse eerbetoondragers een gelijke waarde toekende aan goud, zilver, satijn en brokaat, stukken stof, granen en theebladeren. Zijdeworkshops tijdens de Ming waren ook specifiek gericht op de Tibetaanse markt met zijden kleding en meubels met Tibetaans-boeddhistische iconografie. | 56cd8d2762d2951400fa66de | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
101
],
"text": [
"om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen"
]
} |
Welke winkels waren er voor de Tibetaanse markt? | Van Praag stelt dat de Ming-rechtbank diplomatieke delegaties met Tibet heeft opgericht, alleen maar om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen. Wang en Nyima beweren dat dit helemaal geen diplomatieke delegaties waren, dat Tibetaanse gebieden werden geregeerd door de Ming sinds Tibetaanse leiders posities als Ming-functionarissen kregen, dat paarden uit Tibet werden opgehaald als een verplichte "herenbelasting", en daarom waren Tibetanen " binnenlandse aangelegenheden ondernemen, geen buitenlandse diplomatie". Sperling schrijft dat de Ming tegelijkertijd paarden kochten in de Kham-regio terwijl ze vochten tegen Tibetaanse stammen in Amdo en Tibetaanse ambassades ontvingen in Nanjing. Hij stelt ook dat de ambassades van Tibetaanse lama's die de Ming-rechtbank bezochten, voor het grootste deel waren om commerciële transacties tussen de grote, rijke entourage van de lama's en Ming Chinese kooplieden en ambtenaren te bevorderen. Kolmaš schrijft dat terwijl de Ming een laissez-faire-beleid handhaafde ten opzichte van Tibet en het aantal Tibetaanse gevolg beperkten, de Tibetanen probeerden een zijrivierrelatie met de Ming te behouden omdat keizerlijke bescherming hen rijkdom en macht verschafte. Laird schrijft dat Tibetanen gretig op zoek waren naar uitnodigingen voor de Ming-rechtbank, aangezien de geschenken die de Tibetanen ontvingen voor het brengen van eerbetoon veel groter waren dan de laatste. Wat betreft de geschenken van de Yongle-keizer aan zijn Tibetaanse en Nepalese vazallen, zoals zilverwerk, Boeddha-relikwieën, gebruiksvoorwerpen voor boeddhistische tempels en religieuze ceremonies, en toga's en gewaden voor monniken, schrijft Tsai "in zijn poging om naburige staten naar de Ming-baan te trekken, zodat dat hij zich kon koesteren in glorie, was de Yongle-keizer best bereid een kleine prijs te betalen". Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China somt de Tibetaanse eerbetoonitems op als ossen, paarden, kamelen, schapen, bontproducten, geneeskrachtige kruiden, Tibetaanse wierook, thangka's (geschilderde rollen) en handwerk; terwijl de Ming Tibetaanse eerbetoondragers een gelijke waarde toekende aan goud, zilver, satijn en brokaat, stukken stof, granen en theebladeren. Zijdeworkshops tijdens de Ming waren ook specifiek gericht op de Tibetaanse markt met zijden kleding en meubels met Tibetaans-boeddhistische iconografie. | 56cd8d2762d2951400fa66df | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
2244
],
"text": [
"Zijdeworkshops"
]
} |
Welke visuele beelden en symbolen stonden op meubels uit de zijdeateliers? | Van Praag stelt dat de Ming-rechtbank diplomatieke delegaties met Tibet heeft opgericht, alleen maar om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen. Wang en Nyima beweren dat dit helemaal geen diplomatieke delegaties waren, dat Tibetaanse gebieden werden geregeerd door de Ming sinds Tibetaanse leiders posities als Ming-functionarissen kregen, dat paarden uit Tibet werden opgehaald als een verplichte "herenbelasting", en daarom waren Tibetanen " binnenlandse aangelegenheden ondernemen, geen buitenlandse diplomatie". Sperling schrijft dat de Ming tegelijkertijd paarden kochten in de Kham-regio terwijl ze vochten tegen Tibetaanse stammen in Amdo en Tibetaanse ambassades ontvingen in Nanjing. Hij stelt ook dat de ambassades van Tibetaanse lama's die de Ming-rechtbank bezochten, voor het grootste deel waren om commerciële transacties tussen de grote, rijke entourage van de lama's en Ming Chinese kooplieden en ambtenaren te bevorderen. Kolmaš schrijft dat terwijl de Ming een laissez-faire-beleid handhaafde ten opzichte van Tibet en het aantal Tibetaanse gevolg beperkten, de Tibetanen probeerden een zijrivierrelatie met de Ming te behouden omdat keizerlijke bescherming hen rijkdom en macht verschafte. Laird schrijft dat Tibetanen gretig op zoek waren naar uitnodigingen voor de Ming-rechtbank, aangezien de geschenken die de Tibetanen ontvingen voor het brengen van eerbetoon veel groter waren dan de laatste. Wat betreft de geschenken van de Yongle-keizer aan zijn Tibetaanse en Nepalese vazallen, zoals zilverwerk, Boeddha-relikwieën, gebruiksvoorwerpen voor boeddhistische tempels en religieuze ceremonies, en toga's en gewaden voor monniken, schrijft Tsai "in zijn poging om naburige staten naar de Ming-baan te trekken, zodat dat hij zich kon koesteren in glorie, was de Yongle-keizer best bereid een kleine prijs te betalen". Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China somt de Tibetaanse eerbetoonitems op als ossen, paarden, kamelen, schapen, bontproducten, geneeskrachtige kruiden, Tibetaanse wierook, thangka's (geschilderde rollen) en handwerk; terwijl de Ming Tibetaanse eerbetoondragers een gelijke waarde toekende aan goud, zilver, satijn en brokaat, stukken stof, granen en theebladeren. Zijdeworkshops tijdens de Ming waren ook specifiek gericht op de Tibetaanse markt met zijden kleding en meubels met Tibetaans-boeddhistische iconografie. | 56cd8d2762d2951400fa66e0 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
2360
],
"text": [
"Tibetaans-boeddhistische"
]
} |
door wie werden de Tibetaanse gebieden geregeerd? | Van Praag stelt dat de Ming-rechtbank diplomatieke delegaties met Tibet heeft opgericht, alleen maar om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen. Wang en Nyima beweren dat dit helemaal geen diplomatieke delegaties waren, dat Tibetaanse gebieden werden geregeerd door de Ming sinds Tibetaanse leiders posities als Ming-functionarissen kregen, dat paarden uit Tibet werden opgehaald als een verplichte "herenbelasting", en daarom waren Tibetanen " binnenlandse aangelegenheden ondernemen, geen buitenlandse diplomatie". Sperling schrijft dat de Ming tegelijkertijd paarden kochten in de Kham-regio terwijl ze vochten tegen Tibetaanse stammen in Amdo en Tibetaanse ambassades ontvingen in Nanjing. Hij stelt ook dat de ambassades van Tibetaanse lama's die de Ming-rechtbank bezochten, voor het grootste deel waren om commerciële transacties tussen de grote, rijke entourage van de lama's en Ming Chinese kooplieden en ambtenaren te bevorderen. Kolmaš schrijft dat terwijl de Ming een laissez-faire-beleid handhaafde ten opzichte van Tibet en het aantal Tibetaanse gevolg beperkten, de Tibetanen probeerden een zijrivierrelatie met de Ming te behouden omdat keizerlijke bescherming hen rijkdom en macht verschafte. Laird schrijft dat Tibetanen gretig op zoek waren naar uitnodigingen voor de Ming-rechtbank, aangezien de geschenken die de Tibetanen ontvingen voor het brengen van eerbetoon veel groter waren dan de laatste. Wat betreft de geschenken van de Yongle-keizer aan zijn Tibetaanse en Nepalese vazallen, zoals zilverwerk, Boeddha-relikwieën, gebruiksvoorwerpen voor boeddhistische tempels en religieuze ceremonies, en toga's en gewaden voor monniken, schrijft Tsai "in zijn poging om naburige staten naar de Ming-baan te trekken, zodat dat hij zich kon koesteren in glorie, was de Yongle-keizer best bereid een kleine prijs te betalen". Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China somt de Tibetaanse eerbetoonitems op als ossen, paarden, kamelen, schapen, bontproducten, geneeskrachtige kruiden, Tibetaanse wierook, thangka's (geschilderde rollen) en handwerk; terwijl de Ming Tibetaanse eerbetoondragers een gelijke waarde toekende aan goud, zilver, satijn en brokaat, stukken stof, granen en theebladeren. Zijdeworkshops tijdens de Ming waren ook specifiek gericht op de Tibetaanse markt met zijden kleding en meubels met Tibetaans-boeddhistische iconografie. | 56cd8d2762d2951400fa66e1 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
20
],
"text": [
"de Ming"
]
} |
Wang en Nyima geloofden dat paarden uit Tibet werden verzameld als wat voor soort belasting? | Van Praag stelt dat de Ming-rechtbank diplomatieke delegaties met Tibet heeft opgericht, alleen maar om dringend noodzakelijke paarden veilig te stellen. Wang en Nyima beweren dat dit helemaal geen diplomatieke delegaties waren, dat Tibetaanse gebieden werden geregeerd door de Ming sinds Tibetaanse leiders posities als Ming-functionarissen kregen, dat paarden uit Tibet werden opgehaald als een verplichte "herenbelasting", en daarom waren Tibetanen " binnenlandse aangelegenheden ondernemen, geen buitenlandse diplomatie". Sperling schrijft dat de Ming tegelijkertijd paarden kochten in de Kham-regio terwijl ze vochten tegen Tibetaanse stammen in Amdo en Tibetaanse ambassades ontvingen in Nanjing. Hij stelt ook dat de ambassades van Tibetaanse lama's die de Ming-rechtbank bezochten, voor het grootste deel waren om commerciële transacties tussen de grote, rijke entourage van de lama's en Ming Chinese kooplieden en ambtenaren te bevorderen. Kolmaš schrijft dat terwijl de Ming een laissez-faire-beleid handhaafde ten opzichte van Tibet en het aantal Tibetaanse gevolg beperkten, de Tibetanen probeerden een zijrivierrelatie met de Ming te behouden omdat keizerlijke bescherming hen rijkdom en macht verschafte. Laird schrijft dat Tibetanen gretig op zoek waren naar uitnodigingen voor de Ming-rechtbank, aangezien de geschenken die de Tibetanen ontvingen voor het brengen van eerbetoon veel groter waren dan de laatste. Wat betreft de geschenken van de Yongle-keizer aan zijn Tibetaanse en Nepalese vazallen, zoals zilverwerk, Boeddha-relikwieën, gebruiksvoorwerpen voor boeddhistische tempels en religieuze ceremonies, en toga's en gewaden voor monniken, schrijft Tsai "in zijn poging om naburige staten naar de Ming-baan te trekken, zodat dat hij zich kon koesteren in glorie, was de Yongle-keizer best bereid een kleine prijs te betalen". Het Informatiebureau van de Staatsraad van de Volksrepubliek China somt de Tibetaanse eerbetoonitems op als ossen, paarden, kamelen, schapen, bontproducten, geneeskrachtige kruiden, Tibetaanse wierook, thangka's (geschilderde rollen) en handwerk; terwijl de Ming Tibetaanse eerbetoondragers een gelijke waarde toekende aan goud, zilver, satijn en brokaat, stukken stof, granen en theebladeren. Zijdeworkshops tijdens de Ming waren ook specifiek gericht op de Tibetaanse markt met zijden kleding en meubels met Tibetaans-boeddhistische iconografie. | 56cd8d2762d2951400fa66e2 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
393
],
"text": [
"een verplichte \"herenbelasting\""
]
} |
Met wie ruilden de Ming paarden? | Terwijl de Ming-dynastie paarden verhandelde met Tibet, handhaafde het een beleid van het verbieden van grensmarkten in het noorden, wat Laird ziet als een poging om de Mongolen te straffen voor hun invallen en om "hen van de grenzen van China te verdrijven". Echter, nadat Altan Khan (1507–1582) - leider van de Tümed Mongolen die de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie over de steppen omverwierpen - in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, haalde hij de Ming over om hun grensmarkten in 1573 te heropenen. de Chinezen met een nieuwe voorraad paarden die de Mongolen te veel hadden; het was ook een opluchting voor de Ming, aangezien ze de Mongolen niet konden stoppen met periodieke overvallen. Laird zegt dat ondanks het feit dat latere Mongolen geloofden dat Altan de Ming dwong hem als een gelijke te beschouwen, Chinese historici beweren dat hij gewoon een loyale Chinese burger was. Tegen 1578 vormde Altan Khan een formidabele Mongools-Tibetaanse alliantie met de Gelug die de Ming zonder tussenkomst van een afstand bekeken. | 56cd8d2962d2951400fa66e8 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
49
],
"text": [
"Tibet"
]
} |
Wie was de leider van de Tümed Mongolen? | Terwijl de Ming-dynastie paarden verhandelde met Tibet, handhaafde het een beleid van het verbieden van grensmarkten in het noorden, wat Laird ziet als een poging om de Mongolen te straffen voor hun invallen en om "hen van de grenzen van China te verdrijven". Echter, nadat Altan Khan (1507–1582) - leider van de Tümed Mongolen die de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie over de steppen omverwierpen - in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, haalde hij de Ming over om hun grensmarkten in 1573 te heropenen. de Chinezen met een nieuwe voorraad paarden die de Mongolen te veel hadden; het was ook een opluchting voor de Ming, aangezien ze de Mongolen niet konden stoppen met periodieke overvallen. Laird zegt dat ondanks het feit dat latere Mongolen geloofden dat Altan de Ming dwong hem als een gelijke te beschouwen, Chinese historici beweren dat hij gewoon een loyale Chinese burger was. Tegen 1578 vormde Altan Khan een formidabele Mongools-Tibetaanse alliantie met de Gelug die de Ming zonder tussenkomst van een afstand bekeken. | 56cd8d2962d2951400fa66e9 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
274
],
"text": [
"Altan Khan"
]
} |
Wie heeft Altan Khan omvergeworpen? | Terwijl de Ming-dynastie paarden verhandelde met Tibet, handhaafde het een beleid van het verbieden van grensmarkten in het noorden, wat Laird ziet als een poging om de Mongolen te straffen voor hun invallen en om "hen van de grenzen van China te verdrijven". Echter, nadat Altan Khan (1507–1582) - leider van de Tümed Mongolen die de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie over de steppen omverwierpen - in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, haalde hij de Ming over om hun grensmarkten in 1573 te heropenen. de Chinezen met een nieuwe voorraad paarden die de Mongolen te veel hadden; het was ook een opluchting voor de Ming, aangezien ze de Mongolen niet konden stoppen met periodieke overvallen. Laird zegt dat ondanks het feit dat latere Mongolen geloofden dat Altan de Ming dwong hem als een gelijke te beschouwen, Chinese historici beweren dat hij gewoon een loyale Chinese burger was. Tegen 1578 vormde Altan Khan een formidabele Mongools-Tibetaanse alliantie met de Gelug die de Ming zonder tussenkomst van een afstand bekeken. | 56cd8d2962d2951400fa66ea | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
332
],
"text": [
"de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie"
]
} |
Met wie sloot Altan Khan vrede? | Terwijl de Ming-dynastie paarden verhandelde met Tibet, handhaafde het een beleid van het verbieden van grensmarkten in het noorden, wat Laird ziet als een poging om de Mongolen te straffen voor hun invallen en om "hen van de grenzen van China te verdrijven". Echter, nadat Altan Khan (1507–1582) - leider van de Tümed Mongolen die de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie over de steppen omverwierpen - in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, haalde hij de Ming over om hun grensmarkten in 1573 te heropenen. de Chinezen met een nieuwe voorraad paarden die de Mongolen te veel hadden; het was ook een opluchting voor de Ming, aangezien ze de Mongolen niet konden stoppen met periodieke overvallen. Laird zegt dat ondanks het feit dat latere Mongolen geloofden dat Altan de Ming dwong hem als een gelijke te beschouwen, Chinese historici beweren dat hij gewoon een loyale Chinese burger was. Tegen 1578 vormde Altan Khan een formidabele Mongools-Tibetaanse alliantie met de Gelug die de Ming zonder tussenkomst van een afstand bekeken. | 56cd8d2962d2951400fa66eb | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
8
],
"text": [
"de Ming-dynastie"
]
} |
Wie overtuigde de Ming om hun grensmarkten in 1573 te heropenen? | Terwijl de Ming-dynastie paarden verhandelde met Tibet, handhaafde het een beleid van het verbieden van grensmarkten in het noorden, wat Laird ziet als een poging om de Mongolen te straffen voor hun invallen en om "hen van de grenzen van China te verdrijven". Echter, nadat Altan Khan (1507–1582) - leider van de Tümed Mongolen die de hegemonie van de Oirat Mongoolse confederatie over de steppen omverwierpen - in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, haalde hij de Ming over om hun grensmarkten in 1573 te heropenen. de Chinezen met een nieuwe voorraad paarden die de Mongolen te veel hadden; het was ook een opluchting voor de Ming, aangezien ze de Mongolen niet konden stoppen met periodieke overvallen. Laird zegt dat ondanks het feit dat latere Mongolen geloofden dat Altan de Ming dwong hem als een gelijke te beschouwen, Chinese historici beweren dat hij gewoon een loyale Chinese burger was. Tegen 1578 vormde Altan Khan een formidabele Mongools-Tibetaanse alliantie met de Gelug die de Ming zonder tussenkomst van een afstand bekeken. | 56cd8d2962d2951400fa66ec | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
274
],
"text": [
"Altan Khan"
]
} |
Wanneer gebruikte de Hongwu-keizer militair geweld in Tibet? | Patricia Ebrey schrijft dat Tibet, net als Joseon Korea en andere aangrenzende staten aan de Ming, genoegen nam met zijn zijrivierstatus terwijl er geen troepen of gouverneurs van Ming China op zijn grondgebied waren gestationeerd. Laird schrijft dat "nadat de Mongoolse troepen Tibet hadden verlaten, geen Ming-troepen hen hebben vervangen." Wang en Nyima stellen dat, ondanks het feit dat de Ming afzag van het sturen van troepen om Tibet te onderwerpen en afzag van het garnizoen van Ming-troepen daar, deze maatregelen niet nodig waren zolang de Ming-rechtbank nauwe banden handhaafde met Tibetaanse vazallen en hun strijdkrachten. Er waren echter gevallen in de 14e eeuw waarin de Hongwu-keizer militair geweld gebruikte om de onrust in Tibet te onderdrukken. John D. Langlois schrijft dat er onrust was in Tibet en het westen van Sichuan, die de markies Mu Ying (沐英) in november 1378 moest onderdrukken nadat hij een Taozhou-garnizoen in Gansu had gevestigd. Langlois merkt op dat Mu Ying in oktober 1379 naar verluidt 30.000 Tibetaanse gevangenen en 200.000 gedomesticeerde dieren had gevangengenomen. Toch ging de invasie beide kanten op; de Ming-generaal Qu Neng, onder het bevel van Lan Yu, kreeg de opdracht om in 1390 een Tibetaanse aanval op Sichuan af te slaan. | 56cd8f8962d2951400fa6716 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
664
],
"text": [
"de 14e eeuw"
]
} |
Wanneer kreeg de markies Mu Ying de opdracht om te onderdrukken? | Patricia Ebrey schrijft dat Tibet, net als Joseon Korea en andere aangrenzende staten aan de Ming, genoegen nam met zijn zijrivierstatus terwijl er geen troepen of gouverneurs van Ming China op zijn grondgebied waren gestationeerd. Laird schrijft dat "nadat de Mongoolse troepen Tibet hadden verlaten, geen Ming-troepen hen hebben vervangen." Wang en Nyima stellen dat, ondanks het feit dat de Ming afzag van het sturen van troepen om Tibet te onderwerpen en afzag van het garnizoen van Ming-troepen daar, deze maatregelen niet nodig waren zolang de Ming-rechtbank nauwe banden handhaafde met Tibetaanse vazallen en hun strijdkrachten. Er waren echter gevallen in de 14e eeuw waarin de Hongwu-keizer militair geweld gebruikte om de onrust in Tibet te onderdrukken. John D. Langlois schrijft dat er onrust was in Tibet en het westen van Sichuan, die de markies Mu Ying (沐英) in november 1378 moest onderdrukken nadat hij een Taozhou-garnizoen in Gansu had gevestigd. Langlois merkt op dat Mu Ying in oktober 1379 naar verluidt 30.000 Tibetaanse gevangenen en 200.000 gedomesticeerde dieren had gevangengenomen. Toch ging de invasie beide kanten op; de Ming-generaal Qu Neng, onder het bevel van Lan Yu, kreeg de opdracht om in 1390 een Tibetaanse aanval op Sichuan af te slaan. | 56cd8f8962d2951400fa6717 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
876
],
"text": [
"november 1378"
]
} |
Hoeveel Tibetaanse gevangenen heeft Mu Ying gevangengenomen? | Patricia Ebrey schrijft dat Tibet, net als Joseon Korea en andere aangrenzende staten aan de Ming, genoegen nam met zijn zijrivierstatus terwijl er geen troepen of gouverneurs van Ming China op zijn grondgebied waren gestationeerd. Laird schrijft dat "nadat de Mongoolse troepen Tibet hadden verlaten, geen Ming-troepen hen hebben vervangen." Wang en Nyima stellen dat, ondanks het feit dat de Ming afzag van het sturen van troepen om Tibet te onderwerpen en afzag van het garnizoen van Ming-troepen daar, deze maatregelen niet nodig waren zolang de Ming-rechtbank nauwe banden handhaafde met Tibetaanse vazallen en hun strijdkrachten. Er waren echter gevallen in de 14e eeuw waarin de Hongwu-keizer militair geweld gebruikte om de onrust in Tibet te onderdrukken. John D. Langlois schrijft dat er onrust was in Tibet en het westen van Sichuan, die de markies Mu Ying (沐英) in november 1378 moest onderdrukken nadat hij een Taozhou-garnizoen in Gansu had gevestigd. Langlois merkt op dat Mu Ying in oktober 1379 naar verluidt 30.000 Tibetaanse gevangenen en 200.000 gedomesticeerde dieren had gevangengenomen. Toch ging de invasie beide kanten op; de Ming-generaal Qu Neng, onder het bevel van Lan Yu, kreeg de opdracht om in 1390 een Tibetaanse aanval op Sichuan af te slaan. | 56cd8f8962d2951400fa6718 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1025
],
"text": [
"30.000"
]
} |
Hoeveel dieren heeft Mu Ying gevangen? | Patricia Ebrey schrijft dat Tibet, net als Joseon Korea en andere aangrenzende staten aan de Ming, genoegen nam met zijn zijrivierstatus terwijl er geen troepen of gouverneurs van Ming China op zijn grondgebied waren gestationeerd. Laird schrijft dat "nadat de Mongoolse troepen Tibet hadden verlaten, geen Ming-troepen hen hebben vervangen." Wang en Nyima stellen dat, ondanks het feit dat de Ming afzag van het sturen van troepen om Tibet te onderwerpen en afzag van het garnizoen van Ming-troepen daar, deze maatregelen niet nodig waren zolang de Ming-rechtbank nauwe banden handhaafde met Tibetaanse vazallen en hun strijdkrachten. Er waren echter gevallen in de 14e eeuw waarin de Hongwu-keizer militair geweld gebruikte om de onrust in Tibet te onderdrukken. John D. Langlois schrijft dat er onrust was in Tibet en het westen van Sichuan, die de markies Mu Ying (沐英) in november 1378 moest onderdrukken nadat hij een Taozhou-garnizoen in Gansu had gevestigd. Langlois merkt op dat Mu Ying in oktober 1379 naar verluidt 30.000 Tibetaanse gevangenen en 200.000 gedomesticeerde dieren had gevangengenomen. Toch ging de invasie beide kanten op; de Ming-generaal Qu Neng, onder het bevel van Lan Yu, kreeg de opdracht om in 1390 een Tibetaanse aanval op Sichuan af te slaan. | 56cd8f8962d2951400fa6719 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1057
],
"text": [
"200.000"
]
} |
Wie kreeg de opdracht om een Tibetaanse aanval op Sichuan te forceren? | Patricia Ebrey schrijft dat Tibet, net als Joseon Korea en andere aangrenzende staten aan de Ming, genoegen nam met zijn zijrivierstatus terwijl er geen troepen of gouverneurs van Ming China op zijn grondgebied waren gestationeerd. Laird schrijft dat "nadat de Mongoolse troepen Tibet hadden verlaten, geen Ming-troepen hen hebben vervangen." Wang en Nyima stellen dat, ondanks het feit dat de Ming afzag van het sturen van troepen om Tibet te onderwerpen en afzag van het garnizoen van Ming-troepen daar, deze maatregelen niet nodig waren zolang de Ming-rechtbank nauwe banden handhaafde met Tibetaanse vazallen en hun strijdkrachten. Er waren echter gevallen in de 14e eeuw waarin de Hongwu-keizer militair geweld gebruikte om de onrust in Tibet te onderdrukken. John D. Langlois schrijft dat er onrust was in Tibet en het westen van Sichuan, die de markies Mu Ying (沐英) in november 1378 moest onderdrukken nadat hij een Taozhou-garnizoen in Gansu had gevestigd. Langlois merkt op dat Mu Ying in oktober 1379 naar verluidt 30.000 Tibetaanse gevangenen en 200.000 gedomesticeerde dieren had gevangengenomen. Toch ging de invasie beide kanten op; de Ming-generaal Qu Neng, onder het bevel van Lan Yu, kreeg de opdracht om in 1390 een Tibetaanse aanval op Sichuan af te slaan. | 56cd8f8962d2951400fa671a | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1150
],
"text": [
"Ming-generaal Qu Neng"
]
} |
Waar concentreerde de discussie in het midden van de Ming-dynastie zich voornamelijk op? | Discussies over strategie in het midden van de Ming-dynastie waren voornamelijk gericht op het herstel van de Ordos-regio, die de Mongolen gebruikten als een verzamelbasis om invallen te doen in Ming China. Norbu stelt dat de Ming-dynastie, die in beslag werd genomen door de Mongoolse dreiging in het noorden, geen extra strijdkrachten kon missen om hun aanspraak op soevereiniteit over Tibet af te dwingen of te ondersteunen; in plaats daarvan vertrouwden ze op "confucianistische instrumenten van eerbetoonrelaties" om door middel van diplomatie een onbeperkt aantal titels en geschenken op Tibetaanse lama's te stapelen. Sperling stelt dat de delicate relatie tussen de Ming en Tibet "de laatste keer was dat een verenigd China te maken kreeg met een onafhankelijk Tibet", dat er een potentieel was voor gewapend conflict aan hun grenzen, en dat het uiteindelijke doel van het buitenlands beleid van de Ming met Tibet was geen onderwerping maar 'het vermijden van elke vorm van Tibetaanse dreiging'. P. Christiaan Klieger stelt dat het beschermheerschap van de Ming-rechtbank over hoge Tibetaanse lama's "bedoeld was om grensregio's te helpen stabiliseren en handelsroutes te beschermen". | 56cd982562d2951400fa6770 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
95
],
"text": [
"herstel van de Ordos-regio"
]
} |
Wie gebruikte de Ordos-regio als een plek om invallen te organiseren? | Discussies over strategie in het midden van de Ming-dynastie waren voornamelijk gericht op het herstel van de Ordos-regio, die de Mongolen gebruikten als een verzamelbasis om invallen te doen in Ming China. Norbu stelt dat de Ming-dynastie, die in beslag werd genomen door de Mongoolse dreiging in het noorden, geen extra strijdkrachten kon missen om hun aanspraak op soevereiniteit over Tibet af te dwingen of te ondersteunen; in plaats daarvan vertrouwden ze op "confucianistische instrumenten van eerbetoonrelaties" om door middel van diplomatie een onbeperkt aantal titels en geschenken op Tibetaanse lama's te stapelen. Sperling stelt dat de delicate relatie tussen de Ming en Tibet "de laatste keer was dat een verenigd China te maken kreeg met een onafhankelijk Tibet", dat er een potentieel was voor gewapend conflict aan hun grenzen, en dat het uiteindelijke doel van het buitenlands beleid van de Ming met Tibet was geen onderwerping maar 'het vermijden van elke vorm van Tibetaanse dreiging'. P. Christiaan Klieger stelt dat het beschermheerschap van de Ming-rechtbank over hoge Tibetaanse lama's "bedoeld was om grensregio's te helpen stabiliseren en handelsroutes te beschermen". | 56cd982562d2951400fa6771 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
127
],
"text": [
"de Mongolen"
]
} |
Waar probeerden de Mongolen op te staan? | Discussies over strategie in het midden van de Ming-dynastie waren voornamelijk gericht op het herstel van de Ordos-regio, die de Mongolen gebruikten als een verzamelbasis om invallen te doen in Ming China. Norbu stelt dat de Ming-dynastie, die in beslag werd genomen door de Mongoolse dreiging in het noorden, geen extra strijdkrachten kon missen om hun aanspraak op soevereiniteit over Tibet af te dwingen of te ondersteunen; in plaats daarvan vertrouwden ze op "confucianistische instrumenten van eerbetoonrelaties" om door middel van diplomatie een onbeperkt aantal titels en geschenken op Tibetaanse lama's te stapelen. Sperling stelt dat de delicate relatie tussen de Ming en Tibet "de laatste keer was dat een verenigd China te maken kreeg met een onafhankelijk Tibet", dat er een potentieel was voor gewapend conflict aan hun grenzen, en dat het uiteindelijke doel van het buitenlands beleid van de Ming met Tibet was geen onderwerping maar 'het vermijden van elke vorm van Tibetaanse dreiging'. P. Christiaan Klieger stelt dat het beschermheerschap van de Ming-rechtbank over hoge Tibetaanse lama's "bedoeld was om grensregio's te helpen stabiliseren en handelsroutes te beschermen". | 56cd982562d2951400fa6772 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
195
],
"text": [
"Ming China"
]
} |
Waarom geloofde P. Christiaan Klieger dat het Ming-hof de hoge Tibetaanse lama's steunde? | Discussies over strategie in het midden van de Ming-dynastie waren voornamelijk gericht op het herstel van de Ordos-regio, die de Mongolen gebruikten als een verzamelbasis om invallen te doen in Ming China. Norbu stelt dat de Ming-dynastie, die in beslag werd genomen door de Mongoolse dreiging in het noorden, geen extra strijdkrachten kon missen om hun aanspraak op soevereiniteit over Tibet af te dwingen of te ondersteunen; in plaats daarvan vertrouwden ze op "confucianistische instrumenten van eerbetoonrelaties" om door middel van diplomatie een onbeperkt aantal titels en geschenken op Tibetaanse lama's te stapelen. Sperling stelt dat de delicate relatie tussen de Ming en Tibet "de laatste keer was dat een verenigd China te maken kreeg met een onafhankelijk Tibet", dat er een potentieel was voor gewapend conflict aan hun grenzen, en dat het uiteindelijke doel van het buitenlands beleid van de Ming met Tibet was geen onderwerping maar 'het vermijden van elke vorm van Tibetaanse dreiging'. P. Christiaan Klieger stelt dat het beschermheerschap van de Ming-rechtbank over hoge Tibetaanse lama's "bedoeld was om grensregio's te helpen stabiliseren en handelsroutes te beschermen". | 56cd982562d2951400fa6774 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1121
],
"text": [
"om grensregio's te helpen stabiliseren en handelsroutes te beschermen"
]
} |
Welk beleid claimen Luciano Petech en Sato Hisashi dat de Ming ten opzichte van Tibet had? | Historici Luciano Petech en Sato Hisashi betogen dat de Ming na de val van het Sakya-regime een "verdeel-en-heers"-beleid voerden ten aanzien van een zwak en politiek gefragmenteerd Tibet. Chan schrijft dat dit misschien de berekende strategie van de Yongle-keizer was, aangezien exclusieve bescherming van één Tibetaanse sekte haar te veel regionale macht zou hebben gegeven. Sperling vindt geen tekstueel bewijs in Chinese of Tibetaanse bronnen om deze stelling van Petech en Hisashi te ondersteunen. Norbu beweert dat hun proefschrift grotendeels gebaseerd is op de lijst met Ming-titels die aan Tibetaanse lama's zijn verleend, in plaats van op "vergelijkende analyse van ontwikkelingen in China en Tibet". Rossabi stelt dat deze theorie "te veel invloed toekent aan de Chinezen", erop wijzend dat Tibet al politiek verdeeld was toen de Ming-dynastie begon. Rossabi negeert ook de 'verdeel-en-heers'-theorie op grond van de mislukte poging van de Yongle-keizer om een sterke relatie op te bouwen met de vijfde Karmapa - een relatie waarvan hij hoopte dat die vergelijkbaar zou zijn met de eerdere relatie van Kublai Khan met de Sakya Phagpa lama. In plaats daarvan volgde de Yongle-keizer het advies van de Karmapa op om bescherming te bieden aan veel verschillende Tibetaanse lama's. | 56cdaa2662d2951400fa67ec | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
97
],
"text": [
"verdeel-en-heers"
]
} |
Wanneer voerden de Ming de verdeel-en-heerspolitiek? | Historici Luciano Petech en Sato Hisashi betogen dat de Ming na de val van het Sakya-regime een "verdeel-en-heers"-beleid voerden ten aanzien van een zwak en politiek gefragmenteerd Tibet. Chan schrijft dat dit misschien de berekende strategie van de Yongle-keizer was, aangezien exclusieve bescherming van één Tibetaanse sekte haar te veel regionale macht zou hebben gegeven. Sperling vindt geen tekstueel bewijs in Chinese of Tibetaanse bronnen om deze stelling van Petech en Hisashi te ondersteunen. Norbu beweert dat hun proefschrift grotendeels gebaseerd is op de lijst met Ming-titels die aan Tibetaanse lama's zijn verleend, in plaats van op "vergelijkende analyse van ontwikkelingen in China en Tibet". Rossabi stelt dat deze theorie "te veel invloed toekent aan de Chinezen", erop wijzend dat Tibet al politiek verdeeld was toen de Ming-dynastie begon. Rossabi negeert ook de 'verdeel-en-heers'-theorie op grond van de mislukte poging van de Yongle-keizer om een sterke relatie op te bouwen met de vijfde Karmapa - een relatie waarvan hij hoopte dat die vergelijkbaar zou zijn met de eerdere relatie van Kublai Khan met de Sakya Phagpa lama. In plaats daarvan volgde de Yongle-keizer het advies van de Karmapa op om bescherming te bieden aan veel verschillende Tibetaanse lama's. | 56cdaa2662d2951400fa67ed | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
61
],
"text": [
"na de val van het Sakya-regime"
]
} |
Met wie slaagde Yongle Emperor er niet in een solide relatie op te bouwen? | Historici Luciano Petech en Sato Hisashi betogen dat de Ming na de val van het Sakya-regime een "verdeel-en-heers"-beleid voerden ten aanzien van een zwak en politiek gefragmenteerd Tibet. Chan schrijft dat dit misschien de berekende strategie van de Yongle-keizer was, aangezien exclusieve bescherming van één Tibetaanse sekte haar te veel regionale macht zou hebben gegeven. Sperling vindt geen tekstueel bewijs in Chinese of Tibetaanse bronnen om deze stelling van Petech en Hisashi te ondersteunen. Norbu beweert dat hun proefschrift grotendeels gebaseerd is op de lijst met Ming-titels die aan Tibetaanse lama's zijn verleend, in plaats van op "vergelijkende analyse van ontwikkelingen in China en Tibet". Rossabi stelt dat deze theorie "te veel invloed toekent aan de Chinezen", erop wijzend dat Tibet al politiek verdeeld was toen de Ming-dynastie begon. Rossabi negeert ook de 'verdeel-en-heers'-theorie op grond van de mislukte poging van de Yongle-keizer om een sterke relatie op te bouwen met de vijfde Karmapa - een relatie waarvan hij hoopte dat die vergelijkbaar zou zijn met de eerdere relatie van Kublai Khan met de Sakya Phagpa lama. In plaats daarvan volgde de Yongle-keizer het advies van de Karmapa op om bescherming te bieden aan veel verschillende Tibetaanse lama's. | 56cdaa2662d2951400fa67ee | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1007
],
"text": [
"vijfde Karmapa"
]
} |
Aan wie gaf de Yongle-keizer bescherming? | Historici Luciano Petech en Sato Hisashi betogen dat de Ming na de val van het Sakya-regime een "verdeel-en-heers"-beleid voerden ten aanzien van een zwak en politiek gefragmenteerd Tibet. Chan schrijft dat dit misschien de berekende strategie van de Yongle-keizer was, aangezien exclusieve bescherming van één Tibetaanse sekte haar te veel regionale macht zou hebben gegeven. Sperling vindt geen tekstueel bewijs in Chinese of Tibetaanse bronnen om deze stelling van Petech en Hisashi te ondersteunen. Norbu beweert dat hun proefschrift grotendeels gebaseerd is op de lijst met Ming-titels die aan Tibetaanse lama's zijn verleend, in plaats van op "vergelijkende analyse van ontwikkelingen in China en Tibet". Rossabi stelt dat deze theorie "te veel invloed toekent aan de Chinezen", erop wijzend dat Tibet al politiek verdeeld was toen de Ming-dynastie begon. Rossabi negeert ook de 'verdeel-en-heers'-theorie op grond van de mislukte poging van de Yongle-keizer om een sterke relatie op te bouwen met de vijfde Karmapa - een relatie waarvan hij hoopte dat die vergelijkbaar zou zijn met de eerdere relatie van Kublai Khan met de Sakya Phagpa lama. In plaats daarvan volgde de Yongle-keizer het advies van de Karmapa op om bescherming te bieden aan veel verschillende Tibetaanse lama's. | 56cdaa2662d2951400fa67ef | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
1251
],
"text": [
"veel verschillende Tibetaanse lama's"
]
} |
Aan wie waren de Rinpungpa-leiders verwant? | De Association for Asian Studies stelt dat er geen schriftelijk bewijs is dat suggereert dat latere leiders van de Gelug - Gendün Drup (1391–1474) en Gendün Gyatso (1475–1571) - contacten hadden met Ming China. Deze twee religieuze leiders waren in beslag genomen door een allesoverheersende zorg voor het omgaan met de machtige seculiere Rinpungpa-prinsen, die beschermheren en beschermers waren van de Karma Kargyu-lama's. De Rinpungpa-leiders waren verwanten van de Phagmodrupa, maar hun gezag verschoof in de loop van de tijd van eenvoudige gouverneurs naar zelfstandige heersers over grote delen van Ü-Tsang. De prins van Rinbung bezette Lhasa in 1498 en sloot de Gelug uit van het bijwonen van nieuwjaarsceremonies en -gebeden, de belangrijkste gebeurtenis in de Gelug. Terwijl de taak van nieuwjaarsgebeden in Lhasa werd toegekend aan de Karmapa en anderen, reisde Gendün Gyatso in ballingschap op zoek naar bondgenoten. Het duurde echter tot 1518 voordat de seculiere Phagmodru-heerser Lhasa veroverde op de Rinbung, en daarna kreeg de Gelug het recht om het nieuwjaarsgebed te houden. Toen de Drikung Kagyu-abt van het Drigung-klooster Lhasa in 1537 bedreigde, werd Gendün Gyatso gedwongen het Drepung-klooster te verlaten, hoewel hij uiteindelijk terugkeerde. | 56cdac5e62d2951400fa67f4 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
466
],
"text": [
"de Phagmodrupa"
]
} |
Wanneer bezette de prins van Rinbung Lhasa? | De Association for Asian Studies stelt dat er geen schriftelijk bewijs is dat suggereert dat latere leiders van de Gelug - Gendün Drup (1391–1474) en Gendün Gyatso (1475–1571) - contacten hadden met Ming China. Deze twee religieuze leiders waren in beslag genomen door een allesoverheersende zorg voor het omgaan met de machtige seculiere Rinpungpa-prinsen, die beschermheren en beschermers waren van de Karma Kargyu-lama's. De Rinpungpa-leiders waren verwanten van de Phagmodrupa, maar hun gezag verschoof in de loop van de tijd van eenvoudige gouverneurs naar zelfstandige heersers over grote delen van Ü-Tsang. De prins van Rinbung bezette Lhasa in 1498 en sloot de Gelug uit van het bijwonen van nieuwjaarsceremonies en -gebeden, de belangrijkste gebeurtenis in de Gelug. Terwijl de taak van nieuwjaarsgebeden in Lhasa werd toegekend aan de Karmapa en anderen, reisde Gendün Gyatso in ballingschap op zoek naar bondgenoten. Het duurde echter tot 1518 voordat de seculiere Phagmodru-heerser Lhasa veroverde op de Rinbung, en daarna kreeg de Gelug het recht om het nieuwjaarsgebed te houden. Toen de Drikung Kagyu-abt van het Drigung-klooster Lhasa in 1537 bedreigde, werd Gendün Gyatso gedwongen het Drepung-klooster te verlaten, hoewel hij uiteindelijk terugkeerde. | 56cdac5e62d2951400fa67f6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
652
],
"text": [
"1498"
]
} |
Wat was de belangrijkste gebeurtenis voor de Gelug? | De Association for Asian Studies stelt dat er geen schriftelijk bewijs is dat suggereert dat latere leiders van de Gelug - Gendün Drup (1391–1474) en Gendün Gyatso (1475–1571) - contacten hadden met Ming China. Deze twee religieuze leiders waren in beslag genomen door een allesoverheersende zorg voor het omgaan met de machtige seculiere Rinpungpa-prinsen, die beschermheren en beschermers waren van de Karma Kargyu-lama's. De Rinpungpa-leiders waren verwanten van de Phagmodrupa, maar hun gezag verschoof in de loop van de tijd van eenvoudige gouverneurs naar zelfstandige heersers over grote delen van Ü-Tsang. De prins van Rinbung bezette Lhasa in 1498 en sloot de Gelug uit van het bijwonen van nieuwjaarsceremonies en -gebeden, de belangrijkste gebeurtenis in de Gelug. Terwijl de taak van nieuwjaarsgebeden in Lhasa werd toegekend aan de Karmapa en anderen, reisde Gendün Gyatso in ballingschap op zoek naar bondgenoten. Het duurde echter tot 1518 voordat de seculiere Phagmodru-heerser Lhasa veroverde op de Rinbung, en daarna kreeg de Gelug het recht om het nieuwjaarsgebed te houden. Toen de Drikung Kagyu-abt van het Drigung-klooster Lhasa in 1537 bedreigde, werd Gendün Gyatso gedwongen het Drepung-klooster te verlaten, hoewel hij uiteindelijk terugkeerde. | 56cdac5e62d2951400fa67f7 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
700
],
"text": [
"nieuwjaarsceremonies en -gebeden"
]
} |
Wanneer kreeg Gelug het recht om het nieuwjaarsgebed uit te spreken? | De Association for Asian Studies stelt dat er geen schriftelijk bewijs is dat suggereert dat latere leiders van de Gelug - Gendün Drup (1391–1474) en Gendün Gyatso (1475–1571) - contacten hadden met Ming China. Deze twee religieuze leiders waren in beslag genomen door een allesoverheersende zorg voor het omgaan met de machtige seculiere Rinpungpa-prinsen, die beschermheren en beschermers waren van de Karma Kargyu-lama's. De Rinpungpa-leiders waren verwanten van de Phagmodrupa, maar hun gezag verschoof in de loop van de tijd van eenvoudige gouverneurs naar zelfstandige heersers over grote delen van Ü-Tsang. De prins van Rinbung bezette Lhasa in 1498 en sloot de Gelug uit van het bijwonen van nieuwjaarsceremonies en -gebeden, de belangrijkste gebeurtenis in de Gelug. Terwijl de taak van nieuwjaarsgebeden in Lhasa werd toegekend aan de Karmapa en anderen, reisde Gendün Gyatso in ballingschap op zoek naar bondgenoten. Het duurde echter tot 1518 voordat de seculiere Phagmodru-heerser Lhasa veroverde op de Rinbung, en daarna kreeg de Gelug het recht om het nieuwjaarsgebed te houden. Toen de Drikung Kagyu-abt van het Drigung-klooster Lhasa in 1537 bedreigde, werd Gendün Gyatso gedwongen het Drepung-klooster te verlaten, hoewel hij uiteindelijk terugkeerde. | 56cdac5e62d2951400fa67f8 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
950
],
"text": [
"1518"
]
} |
Wanneer regeerde de Zhengde-keizer? | De Zhengde-keizer (reg. 1505–1521), die ondanks protesten van de censuur het gezelschap van lama's aan het hof genoot, had verhalen gehoord over een 'levende Boeddha' die hij in de Ming-hoofdstad wilde ontvangen; dit was niemand minder dan de door Rinpung gesteunde Mikyö Dorje, 8e Karmapa Lama die toen Lhasa bezette. Zhengde's topadviseurs deden er alles aan om hem ervan te weerhouden deze lama voor de rechtbank uit te nodigen, met het argument dat het Tibetaans boeddhisme wild heterodox en onorthodox was. Ondanks protesten van de Grand Secretary Liang Chu, stuurde de Zhengde-keizer in 1515 zijn eunuch-ambtenaar Liu Yun van de Palace Chancellery op een missie om deze Karmapa uit te nodigen naar Peking. Liu voerde het bevel over een vloot van honderden schepen die langs de Yangtze waren gevorderd en verbruikten 2.835 g (100 oz) zilver per dag aan voedseluitgaven terwijl ze een jaar lang in Chengdu in Sichuan waren gestationeerd. Nadat hij de nodige geschenken voor de missie had verkregen, vertrok hij met een cavalerie van ongeveer 1.000 troepen. Toen het verzoek werd ingediend, weigerde de Karmapa-lama Tibet te verlaten, ondanks de Ming-troepen die hem onder druk hadden gezet. De Karmapa lanceerden een verrassende hinderlaag op het kamp van Liu Yun, waarbij ze alle goederen en kostbaarheden in beslag namen terwijl ze de helft van Liu Yun's hele escorte doodden of verwondden. Na dit fiasco vluchtte Liu voor zijn leven, maar keerde pas enkele jaren later terug naar Chengdu om te ontdekken dat de Zhengde-keizer was overleden. | 56cdae5962d2951400fa67fe | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
24
],
"text": [
"1505–1521"
]
} |
Wiens gezelschap genoot de Zhengde-keizer? | De Zhengde-keizer (reg. 1505–1521), die ondanks protesten van de censuur het gezelschap van lama's aan het hof genoot, had verhalen gehoord over een 'levende Boeddha' die hij in de Ming-hoofdstad wilde ontvangen; dit was niemand minder dan de door Rinpung gesteunde Mikyö Dorje, 8e Karmapa Lama die toen Lhasa bezette. Zhengde's topadviseurs deden er alles aan om hem ervan te weerhouden deze lama voor de rechtbank uit te nodigen, met het argument dat het Tibetaans boeddhisme wild heterodox en onorthodox was. Ondanks protesten van de Grand Secretary Liang Chu, stuurde de Zhengde-keizer in 1515 zijn eunuch-ambtenaar Liu Yun van de Palace Chancellery op een missie om deze Karmapa uit te nodigen naar Peking. Liu voerde het bevel over een vloot van honderden schepen die langs de Yangtze waren gevorderd en verbruikten 2.835 g (100 oz) zilver per dag aan voedseluitgaven terwijl ze een jaar lang in Chengdu in Sichuan waren gestationeerd. Nadat hij de nodige geschenken voor de missie had verkregen, vertrok hij met een cavalerie van ongeveer 1.000 troepen. Toen het verzoek werd ingediend, weigerde de Karmapa-lama Tibet te verlaten, ondanks de Ming-troepen die hem onder druk hadden gezet. De Karmapa lanceerden een verrassende hinderlaag op het kamp van Liu Yun, waarbij ze alle goederen en kostbaarheden in beslag namen terwijl ze de helft van Liu Yun's hele escorte doodden of verwondden. Na dit fiasco vluchtte Liu voor zijn leven, maar keerde pas enkele jaren later terug naar Chengdu om te ontdekken dat de Zhengde-keizer was overleden. | 56cdae5962d2951400fa67ff | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
73
],
"text": [
"het gezelschap van lama's"
]
} |
Wie was de 8e Karmapa Lama? | De Zhengde-keizer (reg. 1505–1521), die ondanks protesten van de censuur het gezelschap van lama's aan het hof genoot, had verhalen gehoord over een 'levende Boeddha' die hij in de Ming-hoofdstad wilde ontvangen; dit was niemand minder dan de door Rinpung gesteunde Mikyö Dorje, 8e Karmapa Lama die toen Lhasa bezette. Zhengde's topadviseurs deden er alles aan om hem ervan te weerhouden deze lama voor de rechtbank uit te nodigen, met het argument dat het Tibetaans boeddhisme wild heterodox en onorthodox was. Ondanks protesten van de Grand Secretary Liang Chu, stuurde de Zhengde-keizer in 1515 zijn eunuch-ambtenaar Liu Yun van de Palace Chancellery op een missie om deze Karmapa uit te nodigen naar Peking. Liu voerde het bevel over een vloot van honderden schepen die langs de Yangtze waren gevorderd en verbruikten 2.835 g (100 oz) zilver per dag aan voedseluitgaven terwijl ze een jaar lang in Chengdu in Sichuan waren gestationeerd. Nadat hij de nodige geschenken voor de missie had verkregen, vertrok hij met een cavalerie van ongeveer 1.000 troepen. Toen het verzoek werd ingediend, weigerde de Karmapa-lama Tibet te verlaten, ondanks de Ming-troepen die hem onder druk hadden gezet. De Karmapa lanceerden een verrassende hinderlaag op het kamp van Liu Yun, waarbij ze alle goederen en kostbaarheden in beslag namen terwijl ze de helft van Liu Yun's hele escorte doodden of verwondden. Na dit fiasco vluchtte Liu voor zijn leven, maar keerde pas enkele jaren later terug naar Chengdu om te ontdekken dat de Zhengde-keizer was overleden. | 56cdae5962d2951400fa6800 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
266
],
"text": [
"Mikyö Dorje"
]
} |
Wie zei dat Tibet geen integraal onderdeel van China was? | Elliot Sperling, een specialist in Indiase studies en de directeur van het Tibetan Studies-programma aan de afdeling Central Eurasia Studies van de Universiteit van Indiana, schrijft dat "het idee dat Tibet in de 13e eeuw een deel van China werd, een zeer recente constructie is." Hij schrijft dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw van mening waren dat Tibet pas door China werd geannexeerd tijdens de invasie van de Manchu Qing-dynastie in de 18e eeuw. Hij stelt ook dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw Tibet beschreven als een feodale afhankelijkheid van China, niet als een integraal onderdeel ervan. Sperling stelt dat dit komt omdat "Tibet als zodanig werd geregeerd, binnen de rijken van de Mongolen en de Manchu's" en ook dat "China's tussenliggende Ming-dynastie ... geen controle had over Tibet." Hij schrijft dat de Ming-relatie met Tibet problematisch is omdat China sinds de 13e eeuw vasthoudt aan zijn ononderbroken soevereiniteit over Tibet. Wat betreft de Tibetaanse opvatting dat Tibet nooit onderworpen is geweest aan de heerschappij van de Yuan- of Qing-keizers van China, doet Sperling dit ook af door te stellen dat Tibet "onderworpen was aan regels, wetten en beslissingen van de Yuan- en Qing-heersers" en dat zelfs Tibetanen beschreven zichzelf als onderdanen van deze keizers. | 56ce1d0caab44d1400b8845e | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
298
],
"text": [
"Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw"
]
} |
Wat beweert Sperling dat hij geen controle had over Tibet? | Elliot Sperling, een specialist in Indiase studies en de directeur van het Tibetan Studies-programma aan de afdeling Central Eurasia Studies van de Universiteit van Indiana, schrijft dat "het idee dat Tibet in de 13e eeuw een deel van China werd, een zeer recente constructie is." Hij schrijft dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw van mening waren dat Tibet pas door China werd geannexeerd tijdens de invasie van de Manchu Qing-dynastie in de 18e eeuw. Hij stelt ook dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw Tibet beschreven als een feodale afhankelijkheid van China, niet als een integraal onderdeel ervan. Sperling stelt dat dit komt omdat "Tibet als zodanig werd geregeerd, binnen de rijken van de Mongolen en de Manchu's" en ook dat "China's tussenliggende Ming-dynastie ... geen controle had over Tibet." Hij schrijft dat de Ming-relatie met Tibet problematisch is omdat China sinds de 13e eeuw vasthoudt aan zijn ononderbroken soevereiniteit over Tibet. Wat betreft de Tibetaanse opvatting dat Tibet nooit onderworpen is geweest aan de heerschappij van de Yuan- of Qing-keizers van China, doet Sperling dit ook af door te stellen dat Tibet "onderworpen was aan regels, wetten en beslissingen van de Yuan- en Qing-heersers" en dat zelfs Tibetanen beschreven zichzelf als onderdanen van deze keizers. | 56ce1d0caab44d1400b8845f | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
766
],
"text": [
"China's tussenliggende Ming-dynastie"
]
} |
Sinds welke eeuw beschrijft Sperling de relatie tussen Ming en Tibet als problematisch voor China? | Elliot Sperling, een specialist in Indiase studies en de directeur van het Tibetan Studies-programma aan de afdeling Central Eurasia Studies van de Universiteit van Indiana, schrijft dat "het idee dat Tibet in de 13e eeuw een deel van China werd, een zeer recente constructie is." Hij schrijft dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw van mening waren dat Tibet pas door China werd geannexeerd tijdens de invasie van de Manchu Qing-dynastie in de 18e eeuw. Hij stelt ook dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw Tibet beschreven als een feodale afhankelijkheid van China, niet als een integraal onderdeel ervan. Sperling stelt dat dit komt omdat "Tibet als zodanig werd geregeerd, binnen de rijken van de Mongolen en de Manchu's" en ook dat "China's tussenliggende Ming-dynastie ... geen controle had over Tibet." Hij schrijft dat de Ming-relatie met Tibet problematisch is omdat China sinds de 13e eeuw vasthoudt aan zijn ononderbroken soevereiniteit over Tibet. Wat betreft de Tibetaanse opvatting dat Tibet nooit onderworpen is geweest aan de heerschappij van de Yuan- of Qing-keizers van China, doet Sperling dit ook af door te stellen dat Tibet "onderworpen was aan regels, wetten en beslissingen van de Yuan- en Qing-heersers" en dat zelfs Tibetanen beschreven zichzelf als onderdanen van deze keizers. | 56ce1d0caab44d1400b88460 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
210
],
"text": [
"de 13e eeuw"
]
} |
Wanneer was de invasie van de Manchu Qing-dynastie? | Elliot Sperling, een specialist in Indiase studies en de directeur van het Tibetan Studies-programma aan de afdeling Central Eurasia Studies van de Universiteit van Indiana, schrijft dat "het idee dat Tibet in de 13e eeuw een deel van China werd, een zeer recente constructie is." Hij schrijft dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw van mening waren dat Tibet pas door China werd geannexeerd tijdens de invasie van de Manchu Qing-dynastie in de 18e eeuw. Hij stelt ook dat Chinese schrijvers uit het begin van de 20e eeuw Tibet beschreven als een feodale afhankelijkheid van China, niet als een integraal onderdeel ervan. Sperling stelt dat dit komt omdat "Tibet als zodanig werd geregeerd, binnen de rijken van de Mongolen en de Manchu's" en ook dat "China's tussenliggende Ming-dynastie ... geen controle had over Tibet." Hij schrijft dat de Ming-relatie met Tibet problematisch is omdat China sinds de 13e eeuw vasthoudt aan zijn ononderbroken soevereiniteit over Tibet. Wat betreft de Tibetaanse opvatting dat Tibet nooit onderworpen is geweest aan de heerschappij van de Yuan- of Qing-keizers van China, doet Sperling dit ook af door te stellen dat Tibet "onderworpen was aan regels, wetten en beslissingen van de Yuan- en Qing-heersers" en dat zelfs Tibetanen beschreven zichzelf als onderdanen van deze keizers. | 56ce1d0caab44d1400b88461 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
456
],
"text": [
"de 18e eeuw"
]
} |
Tijdens welke dynastie beweert Josef Kolmaš dat Tibet werd beschouwd als een organisch deel van China? | Josef Kolmaš, een sinoloog, tibetoloog en professor Oosterse studies aan de Academie van Wetenschappen van de Tsjechische Republiek, schrijft dat het tijdens de Qing-dynastie was "dat er ontwikkelingen plaatsvonden op basis waarvan Tibet werd beschouwd als een organisch onderdeel van China, zowel praktisch als theoretisch onderworpen aan de Chinese centrale overheid." Toch stelt hij dat dit een radicale verandering was ten opzichte van alle voorgaande tijdperken van Chinees-Tibetaanse betrekkingen. | 56ce1e45aab44d1400b8847a | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
158
],
"text": [
"de Qing-dynastie"
]
} |
Josef Kolmaš stelt dat Tibet onder welke regering viel? | Josef Kolmaš, een sinoloog, tibetoloog en professor Oosterse studies aan de Academie van Wetenschappen van de Tsjechische Republiek, schrijft dat het tijdens de Qing-dynastie was "dat er ontwikkelingen plaatsvonden op basis waarvan Tibet werd beschouwd als een organisch onderdeel van China, zowel praktisch als theoretisch onderworpen aan de Chinese centrale overheid." Toch stelt hij dat dit een radicale verandering was ten opzichte van alle voorgaande tijdperken van Chinees-Tibetaanse betrekkingen. | 56ce1e45aab44d1400b8847b | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
340
],
"text": [
"de Chinese centrale overheid"
]
} |
Wie beweert P. Christiaan Klieger een wederzijdse rol van religieuze prelaat te hebben gehad? | P. Christiaan Klieger, een antropoloog en geleerde van de California Academy of Sciences in San Francisco, schrijft dat de vice-royalty van het Sakya-regime, geïnstalleerd door de Mongolen, een beschermheer en priesterrelatie tot stand bracht tussen Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen tot het Tibetaans boeddhisme. Volgens hem behielden de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans een "wederzijdse rol van respectievelijk religieuze prelaat en seculiere beschermheer". Hij voegt eraan toe: "Hoewel er overeenkomsten werden gesloten tussen Tibetaanse leiders en Mongoolse khans, Ming- en Qing-keizers, waren het de Republiek China en haar communistische opvolgers die de voormalige keizerlijke zijrivieren en onderworpen staten aannamen als integrale onderdelen van de Chinese natiestaat." | 56ce2752aab44d1400b884d2 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
338
],
"text": [
"de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans"
]
} |
Wie heeft volgens P. Christiaan Klieger de voormalige keizerlijke zijrivieren onder handen genomen? | P. Christiaan Klieger, een antropoloog en geleerde van de California Academy of Sciences in San Francisco, schrijft dat de vice-royalty van het Sakya-regime, geïnstalleerd door de Mongolen, een beschermheer en priesterrelatie tot stand bracht tussen Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen tot het Tibetaans boeddhisme. Volgens hem behielden de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans een "wederzijdse rol van respectievelijk religieuze prelaat en seculiere beschermheer". Hij voegt eraan toe: "Hoewel er overeenkomsten werden gesloten tussen Tibetaanse leiders en Mongoolse khans, Ming- en Qing-keizers, waren het de Republiek China en haar communistische opvolgers die de voormalige keizerlijke zijrivieren en onderworpen staten aannamen als integrale onderdelen van de Chinese natiestaat." | 56ce2752aab44d1400b884d3 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
611
],
"text": [
"de Republiek China en haar communistische opvolgers"
]
} |
Waar werkt P. Christiaan Klieger? | P. Christiaan Klieger, een antropoloog en geleerde van de California Academy of Sciences in San Francisco, schrijft dat de vice-royalty van het Sakya-regime, geïnstalleerd door de Mongolen, een beschermheer en priesterrelatie tot stand bracht tussen Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen tot het Tibetaans boeddhisme. Volgens hem behielden de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans een "wederzijdse rol van respectievelijk religieuze prelaat en seculiere beschermheer". Hij voegt eraan toe: "Hoewel er overeenkomsten werden gesloten tussen Tibetaanse leiders en Mongoolse khans, Ming- en Qing-keizers, waren het de Republiek China en haar communistische opvolgers die de voormalige keizerlijke zijrivieren en onderworpen staten aannamen als integrale onderdelen van de Chinese natiestaat." | 56ce2752aab44d1400b884d4 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
55
],
"text": [
"de California Academy of Sciences in San Francisco"
]
} |
Door wie was de vice-royalty van het Sakya-regime opgericht? | P. Christiaan Klieger, een antropoloog en geleerde van de California Academy of Sciences in San Francisco, schrijft dat de vice-royalty van het Sakya-regime, geïnstalleerd door de Mongolen, een beschermheer en priesterrelatie tot stand bracht tussen Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen tot het Tibetaans boeddhisme. Volgens hem behielden de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans een "wederzijdse rol van respectievelijk religieuze prelaat en seculiere beschermheer". Hij voegt eraan toe: "Hoewel er overeenkomsten werden gesloten tussen Tibetaanse leiders en Mongoolse khans, Ming- en Qing-keizers, waren het de Republiek China en haar communistische opvolgers die de voormalige keizerlijke zijrivieren en onderworpen staten aannamen als integrale onderdelen van de Chinese natiestaat." | 56ce2752aab44d1400b884d5 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
177
],
"text": [
"de Mongolen"
]
} |
Wat voor relatie tussen de Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen heeft het Sakya-regime tot stand gebracht? | P. Christiaan Klieger, een antropoloog en geleerde van de California Academy of Sciences in San Francisco, schrijft dat de vice-royalty van het Sakya-regime, geïnstalleerd door de Mongolen, een beschermheer en priesterrelatie tot stand bracht tussen Tibetanen en Mongoolse bekeerlingen tot het Tibetaans boeddhisme. Volgens hem behielden de Tibetaanse lama's en de Mongoolse khans een "wederzijdse rol van respectievelijk religieuze prelaat en seculiere beschermheer". Hij voegt eraan toe: "Hoewel er overeenkomsten werden gesloten tussen Tibetaanse leiders en Mongoolse khans, Ming- en Qing-keizers, waren het de Republiek China en haar communistische opvolgers die de voormalige keizerlijke zijrivieren en onderworpen staten aannamen als integrale onderdelen van de Chinese natiestaat." | 56ce2752aab44d1400b884d6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
194
],
"text": [
"beschermheer en priesterrelatie"
]
} |
Wanneer werd Tibet opgenomen in het grondgebied van het China van de Yuan-dynastie? | China Daily, een door de CCP gecontroleerde nieuwsorganisatie sinds 1981, stelt in een artikel uit 2008 dat, hoewel er dynastieke veranderingen waren nadat Tibet in de 13e eeuw werd ingelijfd bij het China van de Yuan-dynastie, "Tibet onder de jurisdictie van de centrale regering is gebleven". van China." Het stelt ook dat de Ming-dynastie "het recht heeft geërfd om Tibet te regeren" van de Yuan-dynastie, en herhaalt de beweringen in de Mingshi over de Ming die twee rondreizende hoge commando's over Tibet vestigde. China Daily stelt dat de Ming het burgerlijk bestuur van Tibet verzorgde, alle leidende functionarissen van deze bestuursorganen aanstelde en Tibetanen strafte die de wet overtraden. De door de partij gecontroleerde People's Daily, het door de staat gecontroleerde Xinhua News Agency en het door de staat gecontroleerde nationale televisienetwerk China Central Television plaatsten hetzelfde artikel dat China Daily had, met als enige verschil hun koppen en wat aanvullende tekst. | 56ce2b2daab44d1400b884f0 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
165
],
"text": [
"de 13e eeuw"
]
} |
Wie zou het recht hebben verkregen om over Tibet te regeren? | China Daily, een door de CCP gecontroleerde nieuwsorganisatie sinds 1981, stelt in een artikel uit 2008 dat, hoewel er dynastieke veranderingen waren nadat Tibet in de 13e eeuw werd ingelijfd bij het China van de Yuan-dynastie, "Tibet onder de jurisdictie van de centrale regering is gebleven". van China." Het stelt ook dat de Ming-dynastie "het recht heeft geërfd om Tibet te regeren" van de Yuan-dynastie, en herhaalt de beweringen in de Mingshi over de Ming die twee rondreizende hoge commando's over Tibet vestigde. China Daily stelt dat de Ming het burgerlijk bestuur van Tibet verzorgde, alle leidende functionarissen van deze bestuursorganen aanstelde en Tibetanen strafte die de wet overtraden. De door de partij gecontroleerde People's Daily, het door de staat gecontroleerde Xinhua News Agency en het door de staat gecontroleerde nationale televisienetwerk China Central Television plaatsten hetzelfde artikel dat China Daily had, met als enige verschil hun koppen en wat aanvullende tekst. | 56ce2b2daab44d1400b884f1 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
325
],
"text": [
"de Ming-dynastie"
]
} |
Wanneer is China Daily begonnen? | China Daily, een door de CCP gecontroleerde nieuwsorganisatie sinds 1981, stelt in een artikel uit 2008 dat, hoewel er dynastieke veranderingen waren nadat Tibet in de 13e eeuw werd ingelijfd bij het China van de Yuan-dynastie, "Tibet onder de jurisdictie van de centrale regering is gebleven". van China." Het stelt ook dat de Ming-dynastie "het recht heeft geërfd om Tibet te regeren" van de Yuan-dynastie, en herhaalt de beweringen in de Mingshi over de Ming die twee rondreizende hoge commando's over Tibet vestigde. China Daily stelt dat de Ming het burgerlijk bestuur van Tibet verzorgde, alle leidende functionarissen van deze bestuursorganen aanstelde en Tibetanen strafte die de wet overtraden. De door de partij gecontroleerde People's Daily, het door de staat gecontroleerde Xinhua News Agency en het door de staat gecontroleerde nationale televisienetwerk China Central Television plaatsten hetzelfde artikel dat China Daily had, met als enige verschil hun koppen en wat aanvullende tekst. | 56ce2b2daab44d1400b884f2 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
68
],
"text": [
"1981"
]
} |
Wie beweert het artikel had twee rondtrekkende hoge commando's over Tibet? | China Daily, een door de CCP gecontroleerde nieuwsorganisatie sinds 1981, stelt in een artikel uit 2008 dat, hoewel er dynastieke veranderingen waren nadat Tibet in de 13e eeuw werd ingelijfd bij het China van de Yuan-dynastie, "Tibet onder de jurisdictie van de centrale regering is gebleven". van China." Het stelt ook dat de Ming-dynastie "het recht heeft geërfd om Tibet te regeren" van de Yuan-dynastie, en herhaalt de beweringen in de Mingshi over de Ming die twee rondreizende hoge commando's over Tibet vestigde. China Daily stelt dat de Ming het burgerlijk bestuur van Tibet verzorgde, alle leidende functionarissen van deze bestuursorganen aanstelde en Tibetanen strafte die de wet overtraden. De door de partij gecontroleerde People's Daily, het door de staat gecontroleerde Xinhua News Agency en het door de staat gecontroleerde nationale televisienetwerk China Central Television plaatsten hetzelfde artikel dat China Daily had, met als enige verschil hun koppen en wat aanvullende tekst. | 56ce2b2daab44d1400b884f3 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
325
],
"text": [
"de Ming"
]
} |
Volgens artikel is Tibet onder welke jurisdictie gebleven? | China Daily, een door de CCP gecontroleerde nieuwsorganisatie sinds 1981, stelt in een artikel uit 2008 dat, hoewel er dynastieke veranderingen waren nadat Tibet in de 13e eeuw werd ingelijfd bij het China van de Yuan-dynastie, "Tibet onder de jurisdictie van de centrale regering is gebleven". van China." Het stelt ook dat de Ming-dynastie "het recht heeft geërfd om Tibet te regeren" van de Yuan-dynastie, en herhaalt de beweringen in de Mingshi over de Ming die twee rondreizende hoge commando's over Tibet vestigde. China Daily stelt dat de Ming het burgerlijk bestuur van Tibet verzorgde, alle leidende functionarissen van deze bestuursorganen aanstelde en Tibetanen strafte die de wet overtraden. De door de partij gecontroleerde People's Daily, het door de staat gecontroleerde Xinhua News Agency en het door de staat gecontroleerde nationale televisienetwerk China Central Television plaatsten hetzelfde artikel dat China Daily had, met als enige verschil hun koppen en wat aanvullende tekst. | 56ce2b2daab44d1400b884f4 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
260
],
"text": [
"de centrale regering is gebleven\". van China"
]
} |
Wanneer regeerde de Jiajing-keizer? | Tijdens het bewind van de Jiajing-keizer (r. 1521–1567) werd de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme volledig gesponsord aan het Ming-hof, terwijl het Tibetaanse Vajrayana en zelfs het Chinese boeddhisme werden genegeerd of onderdrukt. Zelfs de geschiedenis van Ming stelt dat de Tibetaanse lama's hun reizen naar Ming China en zijn hof op dit punt staakten. Grootsecretaris Yang Tinghe onder Jiajing was vastbesloten om de eunuch-invloed aan het hof te breken die typerend was voor het Zhengde-tijdperk, een voorbeeld hiervan is de kostbare escorte van de eunuch Liu Yun zoals hierboven beschreven tijdens zijn mislukte missie naar Tibet. De eunuchen van het hof waren voorstander van het uitbreiden en aangaan van nieuwe commerciële banden met het buitenland, zoals Portugal, wat Zhengde toelaatbaar achtte omdat hij affiniteit had met buitenlandse en exotische mensen. | 56ce3406aab44d1400b8856c | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
45
],
"text": [
"1521–1567"
]
} |
Welke ideologie werd gesponsord aan het Ming-hof? | Tijdens het bewind van de Jiajing-keizer (r. 1521–1567) werd de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme volledig gesponsord aan het Ming-hof, terwijl het Tibetaanse Vajrayana en zelfs het Chinese boeddhisme werden genegeerd of onderdrukt. Zelfs de geschiedenis van Ming stelt dat de Tibetaanse lama's hun reizen naar Ming China en zijn hof op dit punt staakten. Grootsecretaris Yang Tinghe onder Jiajing was vastbesloten om de eunuch-invloed aan het hof te breken die typerend was voor het Zhengde-tijdperk, een voorbeeld hiervan is de kostbare escorte van de eunuch Liu Yun zoals hierboven beschreven tijdens zijn mislukte missie naar Tibet. De eunuchen van het hof waren voorstander van het uitbreiden en aangaan van nieuwe commerciële banden met het buitenland, zoals Portugal, wat Zhengde toelaatbaar achtte omdat hij affiniteit had met buitenlandse en exotische mensen. | 56ce3406aab44d1400b8856d | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
61
],
"text": [
"de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme"
]
} |
Wie stopte hun reizen naar Ming China? | Tijdens het bewind van de Jiajing-keizer (r. 1521–1567) werd de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme volledig gesponsord aan het Ming-hof, terwijl het Tibetaanse Vajrayana en zelfs het Chinese boeddhisme werden genegeerd of onderdrukt. Zelfs de geschiedenis van Ming stelt dat de Tibetaanse lama's hun reizen naar Ming China en zijn hof op dit punt staakten. Grootsecretaris Yang Tinghe onder Jiajing was vastbesloten om de eunuch-invloed aan het hof te breken die typerend was voor het Zhengde-tijdperk, een voorbeeld hiervan is de kostbare escorte van de eunuch Liu Yun zoals hierboven beschreven tijdens zijn mislukte missie naar Tibet. De eunuchen van het hof waren voorstander van het uitbreiden en aangaan van nieuwe commerciële banden met het buitenland, zoals Portugal, wat Zhengde toelaatbaar achtte omdat hij affiniteit had met buitenlandse en exotische mensen. | 56ce3406aab44d1400b8856e | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
283
],
"text": [
"de Tibetaanse lama's"
]
} |
Wie was de Grand Secretary onder Jiajing? | Tijdens het bewind van de Jiajing-keizer (r. 1521–1567) werd de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme volledig gesponsord aan het Ming-hof, terwijl het Tibetaanse Vajrayana en zelfs het Chinese boeddhisme werden genegeerd of onderdrukt. Zelfs de geschiedenis van Ming stelt dat de Tibetaanse lama's hun reizen naar Ming China en zijn hof op dit punt staakten. Grootsecretaris Yang Tinghe onder Jiajing was vastbesloten om de eunuch-invloed aan het hof te breken die typerend was voor het Zhengde-tijdperk, een voorbeeld hiervan is de kostbare escorte van de eunuch Liu Yun zoals hierboven beschreven tijdens zijn mislukte missie naar Tibet. De eunuchen van het hof waren voorstander van het uitbreiden en aangaan van nieuwe commerciële banden met het buitenland, zoals Portugal, wat Zhengde toelaatbaar achtte omdat hij affiniteit had met buitenlandse en exotische mensen. | 56ce3406aab44d1400b8856f | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
381
],
"text": [
"Yang Tinghe"
]
} |
Wie brak de invloed van de eunuch aan het hof? | Tijdens het bewind van de Jiajing-keizer (r. 1521–1567) werd de inheemse Chinese ideologie van het taoïsme volledig gesponsord aan het Ming-hof, terwijl het Tibetaanse Vajrayana en zelfs het Chinese boeddhisme werden genegeerd of onderdrukt. Zelfs de geschiedenis van Ming stelt dat de Tibetaanse lama's hun reizen naar Ming China en zijn hof op dit punt staakten. Grootsecretaris Yang Tinghe onder Jiajing was vastbesloten om de eunuch-invloed aan het hof te breken die typerend was voor het Zhengde-tijdperk, een voorbeeld hiervan is de kostbare escorte van de eunuch Liu Yun zoals hierboven beschreven tijdens zijn mislukte missie naar Tibet. De eunuchen van het hof waren voorstander van het uitbreiden en aangaan van nieuwe commerciële banden met het buitenland, zoals Portugal, wat Zhengde toelaatbaar achtte omdat hij affiniteit had met buitenlandse en exotische mensen. | 56ce3406aab44d1400b88570 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
381
],
"text": [
"Yang Tinghe"
]
} |
Wie was de opvolger van Zhengde? | Met de dood van Zhengde en de hemelvaart van Jiajing verschoof de politiek aan het hof ten gunste van het neo-confucianistische establishment dat niet alleen de Portugese ambassade van Fernão Pires de Andrade (overleden 1523) verwierp, maar ook een aanleg voor vijandigheid jegens het Tibetaans boeddhisme en lama's. Evelyn S. Rawski, een professor aan de afdeling Geschiedenis van de Universiteit van Pittsburgh, schrijft dat de unieke relatie van de Ming met Tibetaanse prelaten in wezen eindigde met het bewind van Jiajing, terwijl de invloed van Ming in de Amdo-regio werd verdrongen door de Mongolen. | 56ce362faab44d1400b885c6 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
45
],
"text": [
"Jiajing"
]
} |
Naar welk establishment is de politiek aan het hof verschoven ten gunste van? | Met de dood van Zhengde en de hemelvaart van Jiajing verschoof de politiek aan het hof ten gunste van het neo-confucianistische establishment dat niet alleen de Portugese ambassade van Fernão Pires de Andrade (overleden 1523) verwierp, maar ook een aanleg voor vijandigheid jegens het Tibetaans boeddhisme en lama's. Evelyn S. Rawski, een professor aan de afdeling Geschiedenis van de Universiteit van Pittsburgh, schrijft dat de unieke relatie van de Ming met Tibetaanse prelaten in wezen eindigde met het bewind van Jiajing, terwijl de invloed van Ming in de Amdo-regio werd verdrongen door de Mongolen. | 56ce362faab44d1400b885c7 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
106
],
"text": [
"neo-confucianistische establishment"
]
} |
Welke ambassade heeft het neo-confucianistische establishment afgewezen? | Met de dood van Zhengde en de hemelvaart van Jiajing verschoof de politiek aan het hof ten gunste van het neo-confucianistische establishment dat niet alleen de Portugese ambassade van Fernão Pires de Andrade (overleden 1523) verwierp, maar ook een aanleg voor vijandigheid jegens het Tibetaans boeddhisme en lama's. Evelyn S. Rawski, een professor aan de afdeling Geschiedenis van de Universiteit van Pittsburgh, schrijft dat de unieke relatie van de Ming met Tibetaanse prelaten in wezen eindigde met het bewind van Jiajing, terwijl de invloed van Ming in de Amdo-regio werd verdrongen door de Mongolen. | 56ce362faab44d1400b885c8 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
158
],
"text": [
"de Portugese ambassade"
]
} |
Tegen wie had het neo-confucianistische establishment vijandigheid? | Met de dood van Zhengde en de hemelvaart van Jiajing verschoof de politiek aan het hof ten gunste van het neo-confucianistische establishment dat niet alleen de Portugese ambassade van Fernão Pires de Andrade (overleden 1523) verwierp, maar ook een aanleg voor vijandigheid jegens het Tibetaans boeddhisme en lama's. Evelyn S. Rawski, een professor aan de afdeling Geschiedenis van de Universiteit van Pittsburgh, schrijft dat de unieke relatie van de Ming met Tibetaanse prelaten in wezen eindigde met het bewind van Jiajing, terwijl de invloed van Ming in de Amdo-regio werd verdrongen door de Mongolen. | 56ce362faab44d1400b885c9 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
285
],
"text": [
"Tibetaans boeddhisme en lama's"
]
} |
Evelyn S. Rawski beweert dat Ming's relatie met Tibetaanse prelaten eindigde tijdens wiens regering? | Met de dood van Zhengde en de hemelvaart van Jiajing verschoof de politiek aan het hof ten gunste van het neo-confucianistische establishment dat niet alleen de Portugese ambassade van Fernão Pires de Andrade (overleden 1523) verwierp, maar ook een aanleg voor vijandigheid jegens het Tibetaans boeddhisme en lama's. Evelyn S. Rawski, een professor aan de afdeling Geschiedenis van de Universiteit van Pittsburgh, schrijft dat de unieke relatie van de Ming met Tibetaanse prelaten in wezen eindigde met het bewind van Jiajing, terwijl de invloed van Ming in de Amdo-regio werd verdrongen door de Mongolen. | 56ce362faab44d1400b885ca | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
45
],
"text": [
"Jiajing"
]
} |
In welke regio trokken de Tumed Mongolen? | Ondertussen begonnen de Tumed Mongolen de Kokonor-regio (het huidige Qinghai) binnen te trekken, waarbij ze de Ming-Chinese grens overvielen en zelfs tot aan de buitenwijken van Peking onder Altan Khan (1507–1582). Klieger schrijft dat de aanwezigheid van Altan Khan in het westen de invloed van Ming en het contact met Tibet effectief verminderde. Nadat Altan Khan in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, nodigde hij de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso (1543-1588) - uit om hem te ontmoeten in Amdo (het huidige Qinghai) in 1578, waar hij hem en zijn twee voorgangers per ongeluk schonk met de titel van Dalai Lama - "Ocean Teacher". De volledige titel was "Dalai Lama Vajradhara", "Vajradhara" wat "Houder van de bliksemschicht" betekent in het Sanskriet. Victoria Huckenpahler merkt op dat Vajradhara door boeddhisten wordt beschouwd als de oer-Boeddha met grenzeloze en allesdoordringende heilzame eigenschappen, een wezen dat 'het ultieme aspect van verlichting vertegenwoordigt'. Goldstein schrijft dat Sönam Gyatso ook de status van Altan Khan versterkte door hem de titel "koning van religie, majestueuze zuiverheid" te verlenen. Rawski schrijft dat de Dalai Lama Altan Khan officieel erkende als de "Beschermer van het Geloof". | 56ce3d3aaab44d1400b885ea | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
39
],
"text": [
"de Kokonor-regio"
]
} |
Welke grens vielen de Tumed Mongolen binnen? | Ondertussen begonnen de Tumed Mongolen de Kokonor-regio (het huidige Qinghai) binnen te trekken, waarbij ze de Ming-Chinese grens overvielen en zelfs tot aan de buitenwijken van Peking onder Altan Khan (1507–1582). Klieger schrijft dat de aanwezigheid van Altan Khan in het westen de invloed van Ming en het contact met Tibet effectief verminderde. Nadat Altan Khan in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, nodigde hij de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso (1543-1588) - uit om hem te ontmoeten in Amdo (het huidige Qinghai) in 1578, waar hij hem en zijn twee voorgangers per ongeluk schonk met de titel van Dalai Lama - "Ocean Teacher". De volledige titel was "Dalai Lama Vajradhara", "Vajradhara" wat "Houder van de bliksemschicht" betekent in het Sanskriet. Victoria Huckenpahler merkt op dat Vajradhara door boeddhisten wordt beschouwd als de oer-Boeddha met grenzeloze en allesdoordringende heilzame eigenschappen, een wezen dat 'het ultieme aspect van verlichting vertegenwoordigt'. Goldstein schrijft dat Sönam Gyatso ook de status van Altan Khan versterkte door hem de titel "koning van religie, majestueuze zuiverheid" te verlenen. Rawski schrijft dat de Dalai Lama Altan Khan officieel erkende als de "Beschermer van het Geloof". | 56ce3d3aaab44d1400b885eb | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
108
],
"text": [
"de Ming-Chinese grens"
]
} |
De aanwezigheid van de Altan Khan in het westen verminderde wiens invloed? | Ondertussen begonnen de Tumed Mongolen de Kokonor-regio (het huidige Qinghai) binnen te trekken, waarbij ze de Ming-Chinese grens overvielen en zelfs tot aan de buitenwijken van Peking onder Altan Khan (1507–1582). Klieger schrijft dat de aanwezigheid van Altan Khan in het westen de invloed van Ming en het contact met Tibet effectief verminderde. Nadat Altan Khan in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, nodigde hij de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso (1543-1588) - uit om hem te ontmoeten in Amdo (het huidige Qinghai) in 1578, waar hij hem en zijn twee voorgangers per ongeluk schonk met de titel van Dalai Lama - "Ocean Teacher". De volledige titel was "Dalai Lama Vajradhara", "Vajradhara" wat "Houder van de bliksemschicht" betekent in het Sanskriet. Victoria Huckenpahler merkt op dat Vajradhara door boeddhisten wordt beschouwd als de oer-Boeddha met grenzeloze en allesdoordringende heilzame eigenschappen, een wezen dat 'het ultieme aspect van verlichting vertegenwoordigt'. Goldstein schrijft dat Sönam Gyatso ook de status van Altan Khan versterkte door hem de titel "koning van religie, majestueuze zuiverheid" te verlenen. Rawski schrijft dat de Dalai Lama Altan Khan officieel erkende als de "Beschermer van het Geloof". | 56ce3d3aaab44d1400b885ec | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
108
],
"text": [
"de Ming"
]
} |
Wanneer sloot Altan Khan vrede met de Ming-dynastie? | Ondertussen begonnen de Tumed Mongolen de Kokonor-regio (het huidige Qinghai) binnen te trekken, waarbij ze de Ming-Chinese grens overvielen en zelfs tot aan de buitenwijken van Peking onder Altan Khan (1507–1582). Klieger schrijft dat de aanwezigheid van Altan Khan in het westen de invloed van Ming en het contact met Tibet effectief verminderde. Nadat Altan Khan in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, nodigde hij de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso (1543-1588) - uit om hem te ontmoeten in Amdo (het huidige Qinghai) in 1578, waar hij hem en zijn twee voorgangers per ongeluk schonk met de titel van Dalai Lama - "Ocean Teacher". De volledige titel was "Dalai Lama Vajradhara", "Vajradhara" wat "Houder van de bliksemschicht" betekent in het Sanskriet. Victoria Huckenpahler merkt op dat Vajradhara door boeddhisten wordt beschouwd als de oer-Boeddha met grenzeloze en allesdoordringende heilzame eigenschappen, een wezen dat 'het ultieme aspect van verlichting vertegenwoordigt'. Goldstein schrijft dat Sönam Gyatso ook de status van Altan Khan versterkte door hem de titel "koning van religie, majestueuze zuiverheid" te verlenen. Rawski schrijft dat de Dalai Lama Altan Khan officieel erkende als de "Beschermer van het Geloof". | 56ce3d3aaab44d1400b885ed | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
369
],
"text": [
"1571"
]
} |
Wie heeft Altan Khan uitgenodigd om hem te ontmoeten in Amdo? | Ondertussen begonnen de Tumed Mongolen de Kokonor-regio (het huidige Qinghai) binnen te trekken, waarbij ze de Ming-Chinese grens overvielen en zelfs tot aan de buitenwijken van Peking onder Altan Khan (1507–1582). Klieger schrijft dat de aanwezigheid van Altan Khan in het westen de invloed van Ming en het contact met Tibet effectief verminderde. Nadat Altan Khan in 1571 vrede had gesloten met de Ming-dynastie, nodigde hij de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso (1543-1588) - uit om hem te ontmoeten in Amdo (het huidige Qinghai) in 1578, waar hij hem en zijn twee voorgangers per ongeluk schonk met de titel van Dalai Lama - "Ocean Teacher". De volledige titel was "Dalai Lama Vajradhara", "Vajradhara" wat "Houder van de bliksemschicht" betekent in het Sanskriet. Victoria Huckenpahler merkt op dat Vajradhara door boeddhisten wordt beschouwd als de oer-Boeddha met grenzeloze en allesdoordringende heilzame eigenschappen, een wezen dat 'het ultieme aspect van verlichting vertegenwoordigt'. Goldstein schrijft dat Sönam Gyatso ook de status van Altan Khan versterkte door hem de titel "koning van religie, majestueuze zuiverheid" te verlenen. Rawski schrijft dat de Dalai Lama Altan Khan officieel erkende als de "Beschermer van het Geloof". | 56ce3d3aaab44d1400b885ee | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
427
],
"text": [
"de derde hiërarch van de Gelug - Sönam Gyatso"
]
} |
Aan welke praktijk heeft Altan Khan een einde gemaakt? | Laird schrijft dat Altan Khan de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers afschafte, terwijl de Mongoolse prinsen en onderdanen door Altan werden gedwongen zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren - anders zouden ze worden geëxecuteerd als ze volhardden in hun sjamanistische manieren. Toegewijd aan hun religieuze leider, begonnen Mongoolse prinsen de Dalai Lama te verzoeken hen titels te verlenen, wat 'de unieke versmelting van religieuze en politieke macht' van de Dalai Lama aantoonde, zoals Laird schrijft. Kolmaš stelt dat de spirituele en seculiere Mongools-Tibetaanse alliantie van de 13e eeuw werd hernieuwd door deze alliantie van Altan Khan en Sönam Gyatso. Van Praag schrijft dat dit het oorspronkelijke Mongoolse beschermheerschap van een Tibetaanse lama herstelde en "tot op de dag van vandaag behoren Mongolen tot de meest vrome volgelingen van de Gelugpa en de Dalai Lama." Angela F. Howard schrijft dat deze unieke relatie de Dalai Lama en Panchen Lama niet alleen religieuze en politieke autoriteit in Tibet bezorgde, maar dat Altan Khan "enorme macht verwierf onder de hele Mongoolse bevolking". | 56ce3ed1aab44d1400b885fe | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
30
],
"text": [
"de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers"
]
} |
Wie heeft Altan Khan overgehaald om zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren? | Laird schrijft dat Altan Khan de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers afschafte, terwijl de Mongoolse prinsen en onderdanen door Altan werden gedwongen zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren - anders zouden ze worden geëxecuteerd als ze volhardden in hun sjamanistische manieren. Toegewijd aan hun religieuze leider, begonnen Mongoolse prinsen de Dalai Lama te verzoeken hen titels te verlenen, wat 'de unieke versmelting van religieuze en politieke macht' van de Dalai Lama aantoonde, zoals Laird schrijft. Kolmaš stelt dat de spirituele en seculiere Mongools-Tibetaanse alliantie van de 13e eeuw werd hernieuwd door deze alliantie van Altan Khan en Sönam Gyatso. Van Praag schrijft dat dit het oorspronkelijke Mongoolse beschermheerschap van een Tibetaanse lama herstelde en "tot op de dag van vandaag behoren Mongolen tot de meest vrome volgelingen van de Gelugpa en de Dalai Lama." Angela F. Howard schrijft dat deze unieke relatie de Dalai Lama en Panchen Lama niet alleen religieuze en politieke autoriteit in Tibet bezorgde, maar dat Altan Khan "enorme macht verwierf onder de hele Mongoolse bevolking". | 56ce3ed1aab44d1400b885ff | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
112
],
"text": [
"de Mongoolse prinsen en onderdanen"
]
} |
Waarmee bedreigde Altan Khan de Mongoolse prinsen en onderdanen als ze zich niet bekeerden? | Laird schrijft dat Altan Khan de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers afschafte, terwijl de Mongoolse prinsen en onderdanen door Altan werden gedwongen zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren - anders zouden ze worden geëxecuteerd als ze volhardden in hun sjamanistische manieren. Toegewijd aan hun religieuze leider, begonnen Mongoolse prinsen de Dalai Lama te verzoeken hen titels te verlenen, wat 'de unieke versmelting van religieuze en politieke macht' van de Dalai Lama aantoonde, zoals Laird schrijft. Kolmaš stelt dat de spirituele en seculiere Mongools-Tibetaanse alliantie van de 13e eeuw werd hernieuwd door deze alliantie van Altan Khan en Sönam Gyatso. Van Praag schrijft dat dit het oorspronkelijke Mongoolse beschermheerschap van een Tibetaanse lama herstelde en "tot op de dag van vandaag behoren Mongolen tot de meest vrome volgelingen van de Gelugpa en de Dalai Lama." Angela F. Howard schrijft dat deze unieke relatie de Dalai Lama en Panchen Lama niet alleen religieuze en politieke autoriteit in Tibet bezorgde, maar dat Altan Khan "enorme macht verwierf onder de hele Mongoolse bevolking". | 56ce3ed1aab44d1400b88600 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
242
],
"text": [
"geëxecuteerd"
]
} |
Wie vroegen de Mongoolse prinsen om hun titels te verlenen? | Laird schrijft dat Altan Khan de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers afschafte, terwijl de Mongoolse prinsen en onderdanen door Altan werden gedwongen zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren - anders zouden ze worden geëxecuteerd als ze volhardden in hun sjamanistische manieren. Toegewijd aan hun religieuze leider, begonnen Mongoolse prinsen de Dalai Lama te verzoeken hen titels te verlenen, wat 'de unieke versmelting van religieuze en politieke macht' van de Dalai Lama aantoonde, zoals Laird schrijft. Kolmaš stelt dat de spirituele en seculiere Mongools-Tibetaanse alliantie van de 13e eeuw werd hernieuwd door deze alliantie van Altan Khan en Sönam Gyatso. Van Praag schrijft dat dit het oorspronkelijke Mongoolse beschermheerschap van een Tibetaanse lama herstelde en "tot op de dag van vandaag behoren Mongolen tot de meest vrome volgelingen van de Gelugpa en de Dalai Lama." Angela F. Howard schrijft dat deze unieke relatie de Dalai Lama en Panchen Lama niet alleen religieuze en politieke autoriteit in Tibet bezorgde, maar dat Altan Khan "enorme macht verwierf onder de hele Mongoolse bevolking". | 56ce3ed1aab44d1400b88601 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
369
],
"text": [
"de Dalai Lama"
]
} |
Waarom vroegen de Mongoolse prinsen om titels? | Laird schrijft dat Altan Khan de inheemse Mongoolse praktijken van sjamanisme en bloedoffers afschafte, terwijl de Mongoolse prinsen en onderdanen door Altan werden gedwongen zich tot het Gelug-boeddhisme te bekeren - anders zouden ze worden geëxecuteerd als ze volhardden in hun sjamanistische manieren. Toegewijd aan hun religieuze leider, begonnen Mongoolse prinsen de Dalai Lama te verzoeken hen titels te verlenen, wat 'de unieke versmelting van religieuze en politieke macht' van de Dalai Lama aantoonde, zoals Laird schrijft. Kolmaš stelt dat de spirituele en seculiere Mongools-Tibetaanse alliantie van de 13e eeuw werd hernieuwd door deze alliantie van Altan Khan en Sönam Gyatso. Van Praag schrijft dat dit het oorspronkelijke Mongoolse beschermheerschap van een Tibetaanse lama herstelde en "tot op de dag van vandaag behoren Mongolen tot de meest vrome volgelingen van de Gelugpa en de Dalai Lama." Angela F. Howard schrijft dat deze unieke relatie de Dalai Lama en Panchen Lama niet alleen religieuze en politieke autoriteit in Tibet bezorgde, maar dat Altan Khan "enorme macht verwierf onder de hele Mongoolse bevolking". | 56ce3ed1aab44d1400b88602 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
305
],
"text": [
"Toegewijd aan hun religieuze leider"
]
} |
Wie was de nominale superieur van Altan Khan? | Rawski schrijft dat de bekering van Altan Khan tot de Gelug "kan worden geïnterpreteerd als een poging om zijn autoriteit uit te breiden in zijn conflict met zijn nominale superieur, Tümen Khan." Om de Mongools-Tibetaanse alliantie verder te versterken, werd de achterkleinzoon van Altan Khan - de 4e Dalai Lama (1589–1616) - de vierde Dalai Lama. In 1642 werd de 5e Dalai Lama (1617–1682) de eerste die effectieve politieke controle over Tibet uitoefende. | 56ce4100aab44d1400b88612 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
183
],
"text": [
"Tümen Khan"
]
} |
Wie werd de 4e Dalai Lama om de Mongools-Tibetaanse alliantie sterker te maken? | Rawski schrijft dat de bekering van Altan Khan tot de Gelug "kan worden geïnterpreteerd als een poging om zijn autoriteit uit te breiden in zijn conflict met zijn nominale superieur, Tümen Khan." Om de Mongools-Tibetaanse alliantie verder te versterken, werd de achterkleinzoon van Altan Khan - de 4e Dalai Lama (1589–1616) - de vierde Dalai Lama. In 1642 werd de 5e Dalai Lama (1617–1682) de eerste die effectieve politieke controle over Tibet uitoefende. | 56ce4100aab44d1400b88613 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
259
],
"text": [
"de achterkleinzoon van Altan Khan"
]
} |
Wie was de eerste Dalai Lama die de politieke controle over Tibet had? | Rawski schrijft dat de bekering van Altan Khan tot de Gelug "kan worden geïnterpreteerd als een poging om zijn autoriteit uit te breiden in zijn conflict met zijn nominale superieur, Tümen Khan." Om de Mongools-Tibetaanse alliantie verder te versterken, werd de achterkleinzoon van Altan Khan - de 4e Dalai Lama (1589–1616) - de vierde Dalai Lama. In 1642 werd de 5e Dalai Lama (1617–1682) de eerste die effectieve politieke controle over Tibet uitoefende. | 56ce4100aab44d1400b88614 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
361
],
"text": [
"de 5e Dalai Lama"
]
} |
Wanneer kreeg de 5e Dalai Lama politieke controle over Tibet? | Rawski schrijft dat de bekering van Altan Khan tot de Gelug "kan worden geïnterpreteerd als een poging om zijn autoriteit uit te breiden in zijn conflict met zijn nominale superieur, Tümen Khan." Om de Mongools-Tibetaanse alliantie verder te versterken, werd de achterkleinzoon van Altan Khan - de 4e Dalai Lama (1589–1616) - de vierde Dalai Lama. In 1642 werd de 5e Dalai Lama (1617–1682) de eerste die effectieve politieke controle over Tibet uitoefende. | 56ce4100aab44d1400b88615 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
348
],
"text": [
"In 1642"
]
} |
Wie kreeg de grandioze titel? | Sonam Gyatso vertrok, nadat hij van Altan Khan de grandioze titel had gekregen, naar Tibet. Voordat hij vertrok, stuurde hij een brief en geschenken naar de Ming-Chinese functionaris Zhang Juzheng (1525–1582), die op 12 maart 1579 arriveerde. Ergens in augustus of september van dat jaar ontving de vertegenwoordiger van Sonam Gyatso die bij Altan Khan was gestationeerd een retourzending. brief en geschenk van de Wanli-keizer (reg. 1572–1620), die Sonam Gyatso ook een titel verleende; dit was het eerste officiële contact tussen een Dalai Lama en een regering van China. Laird stelt echter dat toen Wanli hem uitnodigde naar Peking, de Dalai Lama het aanbod afsloeg vanwege een eerdere toezegging, ook al was hij slechts 400 km (250 mijl) van Peking verwijderd. Laird voegt eraan toe dat "de macht van de Ming-keizer destijds niet erg ver reikte". Hoewel niet opgenomen in officiële Chinese archieven, stelt de biografie van Sonam Gyatso dat Wanli in 1588 opnieuw titels verleende aan Sonam Gyatso en hem voor een tweede keer naar Peking uitnodigde, maar Sonam Gyatso kon China niet bezoeken omdat hij in hetzelfde jaar stierf in Mongolië. werken met de zoon van Altan Khan om de verspreiding van het boeddhisme te bevorderen. | 56ce42afaab44d1400b88620 | Sino-Tibetan_relations_during_the_Ming_dynasty | {
"answer_start": [
0
],
"text": [
"Sonam Gyatso"
]
} |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.